Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
We hoorden gameboyblieb en clicks & cuts. We hoorden ook rootsige dub en disco van nu. En marshmallow-elektronica: zoet, smakelijk en van een luchtig textuur. Maar we hoorden geen lijn tijdens de zaterdagavond van het Impakt festival. Het is dus maar goed dat we ons ook zonder lijn prima kunnen vermaken.
Kimonophonic, die jongen van de marshmallow elektronica, mocht het feest ontsluiten met een verse portie Canadese mafheid. Als het schattige broertje van Bogdan Raczynski – dit is puur fictioneel; er zijn geen genetische banden aangetroffen tussen de Canadees en de Pool – wist deze jongeman van 22 jaar een prachtige show weg te geven. Brommende bassen als in breakcore met vrolijke melodieën, gierende snippers noise en opwindende blieb. Droogjes stonden de blanke IDM-jongetjes (incluis de Uwe) te kijken hoe hij op het eind nog een stukje rap deed en als een ingenieuze trekpop op het ritme van de zinderende beat bewoog.
Andreas Tillander [foto boven], de volgende in de rij, was een stuk minder vermakelijk. De Zweed had zich veilig achter zijn laptop verschanst en keek op noch om. Hij keek alleen naar zijn beeldscherm, zijn gezicht kleurde er zowaar blauw van. Hij begon met een nummertje van zijn plaat ‘Dutty & Digital' (iDEAL) waarop hij de technodub van Rhythm & Sound imiteert (niet: evenaart). Daarna tikten de lichte clicks & cuts waar Tillander om bekend staat zachtjes op de dansvloer. Of bleven ze hangen in de lucht als ongewenst stof? Mille Plateaux is niet voor niets gestorven. De jaren ’90 zijn voorbij. Clicks & cuts is geweest. Gelukkig maar.
De leegte werd snel opgevuld door Rhythm & Sound, het project van Mark Ernestus en Moritz von Oswald die als Basic Channel de techno een nieuwe impuls gaven door het met dub te combineren. In 1995 begonnen ze het reggae-project Rhythm & Sound waarop ze samenwerken met een aantal Jamaicaanse zangers en zangeressen. Live draaien ze obscure dub en reggae-plaatjes aan elkaar terwijl hun vaste toaster Tikiman met veel bezieling de vocale aanvullingen verzorgt. Zo bereiken ze met veel subtiele knoppendraaierij en een echoapparaat soms de diepte en mystiek die hun releases kenmerken. Deze keer ging dat een stuk beter dan de vorige keer dat ze Utrecht aandeden tijdens het Nu:heroes festival.
Waar Mark en Moritz een nieuwe impuls gaven aan de dub en reggae, daar gaf 9655 in 1998 een nieuwe impuls aan de gameboymuziek – precies, die lullige 8-bit liedjes uit je handzame Nintendo. Met een bepaald programma kan hij die lo-fi geluidjes verknippen en omzetten in vreemde beats die soms de structuur van een stuiterbal overnemen, andere keren het ritme van een drilboor imiteren en tussendoor tijdelijk zwijgen. Dansbaar was het echter niet en zo kwam het dat enkele primitieven hun vraag naar dansbare muziek met geschreeuw uitten. Alden Tyrell [foto links] kwam tegemoet aan hun behoeftes. De Nederlandse electroheld sloot zijn apparatuur aan en strooide rijkelijk met kitscherige synths en groovy beats die de dansvloer in beweging zetten. Vervolgens mocht Kid Goesting – een man met een sigaar zonder draaikwaliteiten – zijn smerige electropunkplaatjes opleggen. Dat leverde eclecticisme op zonder lijn, net als deze avond. Met als verschil dat de kwaliteit van de rest van de avond wél hoog was.
http://www.kindamuzik.net/live/rhythm-sound/impakt-club-and-dub/11513/
Meer Rhythm & Sound op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/rhythm-sound
Deel dit artikel: