• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Reeperbahn Festival 2010: dag 3

Explosies van stilte en een voldaan gevoel.
25 september 2010, Hamburg, Duitsland

Tekst: Maurice Dielemans en Frits Timmermans

Publicatiedatum: 04 oktober 2010

Alle indrukken van de afgelopen twee dagen op de Reeperbahn geven soms het gevoel dat dit festival al een week aan de gang is. Gelukkig is de koek nog niet op. Dit is het verslag over de derde en laatste festivaldag in de meest notoire buurt van Hamburg.

De St. Paulikerk is een oase van rust. Wijnflessen staan keurig uitgestald op tafeltjes en voor de gelegenheid is er ook bier ingekocht. De pastoor spreekt een woord van dank op de laatste dag van het festival. Meteen daarna neemt Silje Nes [foto rechts] je mee naar haar wonderlijke sprookjeswereld. Je krijgt zin om met je blote voeten door het gras te huppelen. De Noorse schone is een schuchter meisje en tuurt vaker naar haar gitaarpedalen dan naar de kerkgangers. Ze zegt niet veel en zingt op een fluisterende toon. Vreemde effecten, zoals kabbelende elektronica en de drummer die zijn aan zijn arm krabt, zorgen voor een buitengewoon interessant randje om de breekbare liedjes. Aan het einde neemt de spanning toe en volgt bijna een explosie van stilte. Het imago van lief meisje houdt gelukkig geen stand. Iedere festivaldag zou voortaan zo mogen beginnen.

Country staat officieel niet op het programma van het Reeperbahn Festival. Treetop Flyers [bovenste foto] staat enigszins misleidend als folkmuziek in het boekje aangeduid. Deze Amerikaanse band maakt echter pure americana. De geknepen zang van de zanger met cowboyhoed heeft veel weg van Jim James, de voorman van My Morning Jacket. Het eerste deel van de set van Treetop Flyers bestaat uit iets te vluchtige countryrock. Uiteindelijk weten de muzikanten steeds meer te ontspannen. Ze werken naar een psychedelische finale toe die zijn weerga niet kent. Het wachten is op de eerste cd, die pas volgend jaar verschijnt. (MD)

Potion is een bandje uit San Francisco, bestaande uit Annie Maley en Michel Bedoya. Met behulp van een gitaar, vocalen en een zingerig synth-orgeltje maken de twee het geluid wat je zou verwachten van een duo uit San Francisco: melancholieke, gelaagde mellow surfpop. De ietwat ingehouden manier van spelen ontdoet de muziek van pretentie, maar wie deze band wat tijd geeft komt er achter dat er meer diepte aanwezig is dan je in eerste instantie zou verwachten. Eigenlijk best de moeite waard dus, voor wie houdt van The B-52's of The Velvet Underground. (FT)

Op de allerlaatste dag en op een erg laat tijdstip staat Musée Mécanique geprogrammeerd. Mensen zijn moe. Iedereen zit onderuitgezakt in de roodfluwelen stoelen van het oude Imperial Theater. Op dit soort momenten zijn weemoedige folksongs niet het juiste recept om energie te krijgen voor de acts van het festival. Toch weet Musée Mécanique met fraaie zang en heerlijk uitgesponnen melodieën precies de juiste snaar te raken. De band uit Portland geeft het publiek een voldaan gevoel mee na drie intensieve festivaldagen. (MD)

Foto Silje Nes door Eirik Lande

http://www.kindamuzik.net/live/reeperbahn-festival/reeperbahn-festival-2010-dag-3/20701/
Meer Reeperbahn Festival op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/reeperbahn-festival