• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Prong / Klogr

Halsbrekende vuistzwaaihits en een bierbuik.
27 maart 2014, Patronaat, Haarlem

Tekst: Thijs Gouwerok

Beeld: Andre Schröder

Publicatiedatum: 08 april 2014

Limp Bizkit heeft de grote zaal al maanden van tevoren uitverkocht, maar groovemetalpionier Prong moet het anno 2014 doen met het kleine podium van het Haarlemse Patronaat. De hoogtijdagen van het New Yorkse trio zijn dan ook al een jaartje of twintig voorbij, maar de tent blijkt in ieder geval nog wel afgeladen aan het begin van de Europese tour ter promotie van het deze maand te verschijnen negende album, Ruining Lives.

Ook de package is vanavond old school spartaans: geen kwartet openingsacts dat een paar uurtjes vol mag rommelen, maar gewoon drie kwartier voor het Italiaanse Klogr. Waar Prong [foto's] wortelt in de postpunk, heeft de alternative metal van Klogr duidelijk een postgrunge-achtergrond. Ondanks het lang niet onaardige songmateriaal blijkt toch vooral snel hoezeer gedowntunede groovemetal een dertien-in-een-dozijndingetje is geworden de afgelopen vijftien jaar. De zang mist de broodnodige power om echt te overtuigen, en met een voor het genre karakteristieke overdaad aan mopey midtempi ziet het er vooralsnog niet naar uit dat Klogr veel potten zal gaan breken.

Prong-meesterbrein Tommy Victor heeft wederom twee inwisselbare 'guido's' gerekruteerd, die zich ondanks een stroef begin - een uitvallende gitaar tijdens opener 'For Dear Life' en een drummer die halverwege 'Beg to Differ' op de verkeerde tektonische plaat belandt - verder prima van hun taak kwijten. Jonge aanwas in het publiek blijft echter volledig uit. Bij shows van thrash- en traditionele heavymetalbands worden de frontlinies in de zaal steevast bevolkt door tieners die de jaren tachtig hebben ontdekt, maar Prong moet het, wellicht mede vanwege de erg hoge entreeprijs, doen met louter dertigers en veertigers.

En dat terwijl het laatste wapenfeit, Carved into Stone uit 2012, toch het eerste in tijden was dat weer aan kon tippen aan het niveau van de klassiekers uit de vroege jaren negentig. Dat blijkt eens temeer uit het warme omhaal dat 'Eternal Heat' en met name 'Revenge… Best Served Cold' krijgen. De twee nieuwe nummers die worden gespeeld beloven wat dat betreft ook weer veel goeds; het breakdown-achtige refrein van de met een knipoog getitelde track 'Turnover' krijgt de zaal onmiddellijk in beweging. Victor klopt zichzelf daarbij ook nog even half grappend op de borst vanwege het feit dat hij deze keer slechts twee jaar nodig had om een nieuw album af te leveren.

Toch is Prong nu meer dan ooit een onbeschaamde gouwe-ouwemachine, en gezien de indrukwekkende catalogus is dat ook eigenlijk geen verrassing. Het echte undergroundwerk uit de jaren tachtig blijft inmiddels volledig achterwege (de onvermijdelijke Chrome-cover 'Third from the Sun' niet meegerekend), en de geheide crowd pleasers van Cleansing worden keurig netjes tot het eind bewaard. Victor zelf doet ook geen enkele moeite meer om ook maar iets van gevaar uit te stralen, maar beperkt zich tot goedgeluimde volksmennerij en een clowneske bierbuikwaggel. Hij zal tot in lengte van dagen kunnen teren op een handvol halsbrekende vuistzwaaihits als 'Snap Your Fingers, Snap Your Neck' en 'Whose Fist Is This Anyway?', en bovenal een stief dozijn riffs waar je nog onverminderd wit van wegtrekt; en hij weet het.

http://www.kindamuzik.net/live/prong/prong-klogr/24891/
Meer Prong op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/prong