http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Pinkpop 2014: maandag
Rennen voor het noodweer op de Pinkpopmaandag.
09 juni 2014, Megaland, Landgraaf
Tekst: Jelmer Luimstra
Publicatiedatum: 12 juni 2014
Is het op het begin van de Pinkpopmaandag voornamelijk het gitaarwerk van de vele metalbands dat zorgt voor onheilspellende geluiden, op het eind van de dag neemt het extreme onweer dit stokje over. Stromende regen, gillende mensen en blikseminslagen: het lijkt wel het einde van een slechte horrorfilm - die godzijdank met een sisser afloopt. Optredende artiest Jake Bugg had in de middag dan ook niet kunnen weten dat zijn nummer 'Lightning Bolt' vandaag nog zo'n dubbele lading zou krijgen.
Maar de Pinkpopmaandag begint natuurlijk gewoon als metalmaandag. De Main Stage is vandaag volledig gewijd aan metalbands van alle geuren en kleuren: zombiekitsch van Rob Zombie, tegen de emo aan schurende hardrock van Biffy Clyro, maar ook melodische, inventieve metal van Mastodon. En laat dat nou eens net een interessante metalnaam op het begin van de dag zijn. Waar veel van de geprogrammeerde hardrocknamen op de Main Stage na verloop van tijd vervallen in eentonig distortion- en schreeuwwerk, weet Mastodon zijn schreeuwmomenten goed te combineren met meer melodische songgedeelten.
Bovendien valt live op hoe knap het gitaarwerk van de band in elkaar zit. De ene vliegensvlugge gitaarsolo wordt gevolgd door de andere en dat alles gaat nagenoeg foutloos. Ook een speciale vermelding voor het drumwerk, dat zich niet beperkt tot standaard dubbele basdrums, maar meer richting de heavy metal van de jaren tachtig gaat. De sterk bebaarde bandleden hebben geen grootse lichtshow of visuals nodig om hun muziek over te brengen. De pijnlijke boodschap komt zonder dat ook wel over: zo goed gitaar leren spelen als Mastodon gaat je dus nooit lukken.
Nadat Mastodon de Pinkpopgangers op de laatste festivaldag wakker maakt, is het tijd voor dancepopact Stromae [foto 2]op de 3FM Stage. Hier heeft de organisatie trouwens dezelfde fout gemaakt als tijdens The Scene: Stromae, dé popartiest van 2014, staat op een veel te klein podium geprogrammeerd. Hierdoor kan de Main Stage bewaard blijven voor metal, maar zeg nou eerlijk: Stromae op het hoofdpodium of een band als Avenged Sevenfold? Het gevolg is in ieder geval dat het veld voor de 3FM Stage uitpuilt van de bezoekers, waardoor het voor een groot deel van de festivalweide moeilijk wordt om de Brusselaar ook daadwerkelijk te zien. En dat is jammer, want de popartiest maakt er op het podium visueel juist een groot spektakel van.
Zo doet hij tijdens 'Formidable' zijn gebruikelijke dronkenmansact, die hij ook in de bijbehorende clip opvoert. Op het eind van het nummer wordt hij het podium af gedragen door zijn bandleden. Wanneer hij 'Papaoutai' opvoert, speelt hij op overtuigende, haast enge wijze de etalagepop uit die clip. De singles zijn wel meteen de hoogtepunten van de show, die verder opgevuld wordt met bij vlagen minder sterke dancetracks en bijvoorbeeld een stukje Faithless met 'Insomnia'. Zijn half elektronische begeleidingsband zorgt overigens wel voor de nodige extra spanning. Zijn band gebruikt elektronische drums, diverse synthesizers, maar bijvoorbeeld ook Afrikaanse gitaarpatroontjes, die 'Papaoutai' live extra opfleuren. Stromae is een sensatie en een reflectie van deze economisch moeilijke periode, en met de tijd zal hij alleen maar groter worden.
Door de metalhausse op het hoofdpodium is de Britse popsensatie Jake Bugg ook gedegradeerd naar de 3FM Stage. Vorig jaar verscheen zijn tweede plaat Shangri La, waarop hij zijn akoestische gitaar aan de wilgen hangt en kiest voor een ruigere rocksound. Zorgde dat in het begin nog wel eens voor shows met weinig dynamiek, op Pinkpop lijkt Jake Bugg zijn draai prima gevonden te hebben. Dit is voornamelijk te danken aan de perfecte opbouw van zijn optreden. Hij begint met een set akoestische nummers van zijn eerste plaat Jake Bugg, pakt vervolgens zijn elektrische gitaar erbij om nummers van Shangri La te spelen en eindigt met de klassiekers 'Broken' en 'Lightning Bolt'. Door deze variërende opbouw weet hij de aandacht van het publiek vast te houden.
Muzikaal dan, want Jake Bugg is geen entertainer. Hij kijkt richting het publiek alsof het de muur van zijn slaapkamer is en doet geen enkele moeite contact te maken met fans. Maar ach, die norse houding past ook eigenlijk wel bij de Noord-Brit. Bugg is niet een artiest van veel woorden, maar wel een geweldig muzikant. Dat blijkt bijvoorbeeld wanneer hij zijn elektrische gitaar oppakt en begint te soleren. Het valt op dat de twintigjarige zanger steeds beter is geworden op gitaar. Het zal nog wel even duren voordat Mastodon geïnteresseerd zal zijn, maar dat Jake Bugg een goede muzikant is geworden, daarover zal iedereen het eens zijn.
Het optreden van Arcade Fire [foto 3] op de 3FM Stage is vervolgens fenomenaal - net als iedereen die erbij is, overigens. Het concert van de in witte 'Reflektor'-kostuums geklede bandleden begint nog normaal als een artistiek feestje met nummers als 'Reflektor' en 'Joan of Arc'. Zanger Will Butler is goed bij stem, de bandleden spelen een gevarieerde setlist van hun vier platen en bewijzen voor de zoveelste keer dat ze een van de belangrijkste bands van de afgelopen jaren vormen.
Tot zover geen vuiltje aan de lucht, laten we maar zeggen. Totdat die lucht opeens groen kleurt, rukwinden ervoor zorgen dat geen Pinkpopfrietjespuntzak op de grond meer veilig is en het keihard begint te stortregenen. Verstandige concertgangers laten de Canadese band nu voor wat het is om zich te begeven naar de uitgang van het festival of in ieder geval een droog, veilig punt. Maar rock-'n-roll wordt bij de meeste mensen niet zo snel gelinkt aan verstandig zijn en de meeste fans trotseren de ijzige regen om de band 'Wake Up' en 'No Cars Go' te zien spelen. Het zorgt voor epische minuten waarop het publiek lijkt te dansen op de vulkaan, met als ultieme hoogtepunt het confettikanon tijdens 'Here Comes the Night Time'. Waar die confetti tijdens reguliere concerten weer snel op de grond ligt, blijft deze nu plakken aan de doorweekte shirts en broeken van de Arcade Firegangers. Ja, de band moet uiteindelijk eerder stoppen vanwege het noodweer, maar wat was dit een bijzonder optreden. Na The Rolling Stones is dít het concert dat deze Pinkpop het beste bij zal blijven.
Vervolgens nemen de weergoden on speed het over, komt de bliksem erbij en is het voor de overgebleven bezoekers rennen geblazen. Op zoek naar beschutte plaatsen: onder het afdakje van een frietkraam, met een poncho op het veld zittend of tegen een muurtje aan met een plastic 3FM-kleed over je heen. Het concert van Metallica lijkt eerst te worden afgezegd, maar wanneer duidelijk wordt dat de storm zich een andere kant op begeeft, kan de metalsensatie een uur later dan gepland alsnog spelen. Een kritische noot voor de organisatie is hier overigens wel op zijn plaats. Van tevoren werd er op het terrein maar matig gewaarschuwd voor dit noodweer en vertelde organisator Jan Smeets enkel dat het wel meeviel. Dat deed het gelukkig, omdat de storm van richting veranderde. In de nabijgelegen Duitse deelstaat Noordrijn-Westfalen vielen echter wel vijf doden.
"Just a little rain", relativeert Metallica het als de rockband om tien uur alsnog de dag kan afsluiten op de Main Stage met wat heet een natte droom (pun intended) voor alle aanwezige metalfans. Onder het motto van Metallica by Request konden fans zelf hun favoriete Metallicasongs aanvragen, die de band dan op Pinkpop zou uitvoeren. Vrijwel alle bekende Metallicaklassiekers komen voorbij, met als hoogtepunt 'One', dat gepaard gaat met een verrijkende lasershow - het mocht wat kosten. Het compleet verregende, of van poncho's (waar je overigens tijdens de storm gewoon voor moest betalen) voorziene publiek staat eensgezind op het veld, dat uitpuilt van enthousiaste fans en overige Pinkpopgangers. Metallica geeft het clichébegrip crowd-pleaser een geheel nieuwe dimensie en doet dat op een bijzondere wijze. Bepaalde gelukkige fans worden zelfs op het podium toegelaten om een nummer aan te kondigen of wat ongemakkelijk te brabbelen met de zanger.
En dan is het voorbij: Pinkpop 2014. Organisatorisch laat het festival de laatste dag dus wat steekjes vallen en ook op de indeling van de podia valt dit jaar het een en ander op te merken (The Scene, Stromae). Daarnaast zou Stage 4 komend jaar nog wat beter met borden aangegeven moeten worden, zodat het publiek beter weet waar die zich bevindt en de mensenmassa dus extra verspreid raakt over het festivalterrein. Qua muzikale programmering valt er dit jaar weinig op het festival aan te merken. Natuurlijk is Pinkpop al jaren een mainstreamfestival, maar face it: de Doe Maars van vandaag krijgen geen rotte eieren meer, Ed Sheeran brengt het er levend af op Pinkpop. Kortom: Pinkpop is een mainstreamfestival voor een mainstreampubliek, en binnen die kaders doet dit festival het goed. Grote stadionnamen en publiekstrekkers (The Rolling Stones, Metallica, Arctic Monkeys) wisselt Pinkpop goed af met nieuw talent (Afterpartees, Intergalactic Lovers) en dat zorgt dit jaar voor een veelzijdig festival.
Sfeerbeelden door Jelmer Visser
Foto Arcade Fire door Sascha Teschner en foto Stromea door Hub Dautzenberg
http://www.kindamuzik.net/live/pinkpop/pinkpop-2014-maandag/25084/
Meer Pinkpop op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/pinkpop
Deel dit artikel: