• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Peeping Tom / Dub Trio

De individuele klasse is doorslaggevend.
10 november 2006, Melkweg, Amsterdam

Tekst: Eric Looge

Beeld: Jan Mulders

Publicatiedatum: 13 november 2006

Peeping Tom vertegenwoordigt de poppy kant van Mike Patton. Poppy tussen aanhalingstekens, want zijn muziek blijft voorzien van de nodige scherpe randjes. Nooit zal het té gemakkelijk of glad worden, dat is nu eenmaal de aard van het beestje. Het album dat enige tijd geleden uitkwam stond vol met gastbijdragen van onder meer Dan the Automator, Norah Jones, Massive Attack en Kool Keith. Omdat het hele sterrenteam natuurlijk nooit helemaal aanwezig kan zijn, is de vraag hoe Patton zijn muziek live gaat brengen.

De Melkweg staat vol en Dub Trio warmt het publiek op met diep groovende gitaarmuziek met de nodige, eh, dub. Het trio (bas, gitaar en drums) mag daarna rustig blijven staan, want deze rollen nemen ze ook binnen Peeping Tom voor hun rekening. De groep wordt verder aangevuld met een toetsenist en een dj, zangeres/violist Imani Coppola en rapper/zanger/beatboxer Rahzel. Stuk voor stuk klassemuzikanten.

Zo’n groep mensen moet in staat zijn om een sterk optreden neer te zetten. Dat gebeurt ook, al moeten ze er wel behoorlijk hard voor werken. Met slechts één plaat uit is er niet veel materiaal om uit te kiezen en bovendien zijn niet alle nummers even sterk, zo valt vanavond alleen maar meer op. Soms zakt het geheel behoorlijk in en moet Patton het publiek tussen de nummers door flink ophitsen, wat de cynische frontman overigens als geen ander kan.

Maar toch: zoals in een matig spelend voetbalelftal de individuele klasse doorslaggevend kan zijn, zo tillen de sterspelers van Peeping Tom het optreden persoonlijk naar een hoger niveau. Al na twee nummers mag Rahzel solo het publiek opjutten met een briljante human beatboxsessie, waarin vette beats afgewisseld worden door een stuk ‘Seven Nation Army’. Ook de dj toont zijn talent met een demonstratie scratchen voor ver gevorderden. Dub Trio speelt strak, de toetsenist is wat onzichtbaar en Coppola wisselt sensueel gekir af met bitchy uithalen.

En Patton? Die doet waar hij goed in is. Dirigeren, schreeuwen, zingen, fluisteren en beatboxen. Vooral tijdens de betere nummers van de plaat (‘We’re Not Alone’, ‘Mojo’ en ‘How U Feelin?’ bijvoorbeeld) is hij indrukwekkend. Met wat meer materiaal op zak kan het inhoudelijk in de toekomst eigenlijk alleen nog maar beter worden.

http://www.kindamuzik.net/live/peeping-tom/peeping-tom-dub-trio/14383/
Meer Peeping Tom op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/peeping-tom