• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Pan Sonic / Sleeparchive

Minimaal kabaal.
25 augustus 2006, Tivoli de Helling, Utrecht

Tekst: Thijs Menting

Publicatiedatum: 28 augustus 2006

Herrie in de kop! Machines brullen door de oren naar binnen. De schreeuwlelijks. Ze maken het geluid van metaal op metaal, van de hardste motoren en de engste horror. Pan Sonic staat achter hun bakken en ze hebben vanavond geen geduld. Binnen korte tijd zwellen de logge bassen op tot gierende lawaaiballen die worden omgeven door allerlei industrieel geluid. Als een beschuurde electro-plaat onder een aftandse naald. Vaak eindigen de stukken in een poel van lawaai die korte tijd aanhoudt, waarna ze nieuwe bassen neergooien en weer starten met de sloopwerkzaamheden.

Voor de albums maken ze complete nummers met een kale bas en een schelle hi-hat die lastige ritmes aannemen. Vanavond doen ze dat niet. Vanavond gaan ze voluit. Väisänen, nog steeds met die enorme sik, hangt aan de knoppen alsof hij een drilboor bedient. Het zal vast niet nodig zijn, maar het is mooi vanwege het fysieke en de overgave waar dit verpulverd geluid om vraagt. Het hoort tegelijkertijd je kop binnen te stormen en je lichaam te belagen. Het hoort pijn te doen en zwart te zijn. In de zaal is het ook zwart. Alleen een scherm achter de heren is wit verlicht. Daarop volgt een zwarte streep nauwlettend de frequentie. Deze sobere opzet past perfect bij hun muziek die zo indringend is dat het onmiddelijk inslaat omdat het, paradoxaal genoeg, doods en afstandelijk is.

"Ja, het is wel apart," zegt een man in een wit pak.
"Wat?! Wel apart? Het is briljant. Dit is ranzig analoog kabaal voor de eenzame nachtwakers."
Ik zeg het je: zo rauw, zo puur, zo keihard krijg je het echt niet meer. Nooit meer. Ja, tenzij Pan Sonic nog eens langs komt. maar die kans is klein, omdat het veelgevraagde legendes zijn die hard werken. Wat wil je ook als je al jaren de meest minimale en angstaanjagende muziek maakt die je kunt bedenken?
Dat had ik hem moeten zeggen...

Er is deze avond nog meer dan Pan Sonic. Sleeparchive [foto] gaat vooraf met een live-set op zijn laptop. Hij maakt de stoerste techno van dit moment. Kaal als oude Ø (Mika Vainio - de helft van Pan Sonic), speels als Monolake, strak als Dynamo, industrieel als Surgeon, pompend als Plastikman. Het is een geluid dat midden in de technogeschiedenis staat en laat horen waar techno toe in staat is. Rondfladderende acid, echoputjes, bliepjes en industriegeluiden worden uitgesmeerd over een stel droge bassen die onverstoorbaar doorgaan. Op het eind van zijn set nemen de ritmes gestoorde vormen aan en schieten de frequenties alle kanten op, zonder dat het botst met de rest van zijn optreden.

Derde gegadigde is Anders Ilar. De Zweed maakte winterse ambient en gestripte techno voor labels als Audio.nl en Shitkatapult. Hij maakte ook een plaat vol weidse dubtechno voor Echochord. Tegenwoordig is hij bevangen door de minimal en bevatten zijn releases die galloperende cadans van mini-geluidjes. Opgewekte dansmuziek dus. Na Pan Sonic is er echter geen behoefte aan vrolijkheid en lichtzinnigheid. Dat vloekt met elkaar. Na Pan Sonic wil je alleen door de nacht slenteren.

http://www.kindamuzik.net/live/pan-sonic/pan-sonic-sleeparchive/13738/
Meer Pan Sonic op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/pan-sonic