Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Okkervil River uit Austin, Texas vernoemde hun laatste plaat Black Sheep Boy naar een schitterend nummer van Tim Hardin, dat ook eens op een fraaie wijze door Scott Walker werd gezongen.
Het titelnummer dat de cd opent, staat bol van ongewone, duistere en abstracte popliedjes. Ongewoon, omdat de dramatische wijze van zingen in eerste plaats niet zozeer past bij de simpele, semi-akoestische popliedjes van de wereldvreemde groep. Duister, omdat de tijdloze songs diep geworteld zijn in de Amerikaanse muziekerfenis. Abstract, omdat de gedetailleerde arrangementen bedekt zijn met een warme gloed van speelse geluiden.
Black Sheep Boy is een cd die om een herhaaldelijke beluistering smeekt, net als de drie vorige langspelers die in muzikaal opzicht niet heel erg veel afwijken van het nieuwe album. Zanger Will Sheff roept bij een eerste kennismaking met Okkervil River de vergelijking op van Morrissey die verdwaalt is in Texaanse prairie en Guy Clark om hulp vraagt. Samengevat maakt Okkervil River muziek waar je eerst niet zo heel goed raad mee weet , maar die je toch van begin af in de greep houdt
Bij uitstek een band om live te zien. Desondanks bleef het vrij rustig in Rotown. Het voordeel was dat het ´gezellige´ publiek ook thuis bleef en het geroezemoes achterwege bleef. Niet dat het repertoire van Okkervil River alleen maar uit rustige liedjes bestaat. Regelmatig rockte de uit veel jongemannen bestaande formatie er op los. Toch blijft het ook live een wat rare band. Zo hield Will Sheff, in een T-shirt van folkheld Leadbelly, zijn akoestische gitaar vaak achterstevoren en werd er door een van bandleden een bandrecorder tegen de microfoon gehouden. Misschien zou je bij Okkervil River een rommelige band verwachten, maar het optreden was allesbehalve rommelig. Integendeel, het geluid was subliem en de band was goed op dreef. De vocalen van Will Sheff kwamen zo mogelijk nog beter uit de verf dan op cd.
Het aandachtig luisterende publiek, waaronder vreemd genoeg enkele luidruchtige familieleden, kon de band ook erg waarderen. De redelijke lange toegift eindigde bijna vanzelfsprekend met ´Okkervil River Song´, nadat eerst nog een heerlijk langgerekte versie van ´We Gonna Move to Kansas City´ werd gespeeld. Een prachtig begin van de nu al onvergetelijke serie Folk This!-concertenreeks in Rotown.
Okkervil River speelt 15 oktober in Paradiso. Folk This! in Rotown gaat verder met Great Lake Swimmers en Boy Omega op 13 oktober, Richmond Fontaine en Ian Moore op 17 oktober en Akron/Family op 23 oktober.
http://www.kindamuzik.net/live/okkervil-river/folk-this-okkervil-river/10811/
Meer Okkervil River op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/okkervil-river
Deel dit artikel: