• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Aan boord bij Okkervil River

Uit Austin, Texas komt Okkervil River. De indie-americana band die al sinds 1998 menig luisteraar verblijdt met een op treurnis gestoelde feestelijkheid. Met het nieuwe The Stage Names maakt het zestal definitief een opgewekte omslag. KindaMuzik spreekt met frontman Will Sheff en drummer Travis Nelsen, beiden ook deeltijds kapitein van het schip dat Okkervil River heet.

Tekst: Dirk Verhoeven

Publicatiedatum: 13 juli 2007

Vorig jaar nog stond Okkervil River in een Paradiso vol stoelen. Daar hadden de organisators iets niet begrepen. Will Sheff zette het publiek direct aan de stoelen aan de kant te slepen. Er moest en zou gerockt worden. Kennelijk werd een intiem luisterconcert verwacht.

De frontman denkt dat de verwarring te wijten is aan de eerste albums van Okkervil River. "Onze eerste platen zijn akoestisch georiënteerd. Ze klinken nogal mild mellow. We zijn echter altijd al een forse liveband geweest. We vinden het belangrijk dat het publiek mee kan doen. Soms pas ik de setlist aan en dan houden we het rustiger in de oude nummers. De luisteraar moet wel altijd weten waar hij aan toe is en niet het n gevoel krijgen "moet ik nu blijven zitten of zal ik gaan staan?".

Depri stempel
"Een optreden van Okkervil River moet memorabel en speciaal zijn. Er moet vreugde ontstaan bij de luisteraar. In die vreugde raak je hem en zorg je dat een avond in zijn hoofd blijft naspelen. Door de eerste platen ontstond van ons het beeld dat we een stel depressieve zielen bij elkaar zijn. Dat willen we niet zijn. The Stage Names is dan ook heel bewust een opgewekter album geworden.

Let wel, we zijn nog altijd een ernstige band, maar ik wil dat depressieve stempel niet. Als je dat te lang houdt, wordt dat je imago en word je een cartoon van jezelf. Wij hebben als band onderling veel plezier, we spelen graag samen. Ik wil, wat ik al zei, die vreugde uitstralen op podium en plaat."

Verhalende liedjes
De liedteksten van Okkervil River hebben altijd een verhalende structuur, op The Stage Names is dat niet anders. "Autobiografische liedteksten laten mij koud. Het zijn teksten waarin de eigen opvattingen van een artiest de boventoon voeren. Die ideeën raken me niet, want ze zijn te zeer aan een individu verbonden. Het is niet zo dat ik met mijn verhalende teksten de luisteraar harder raak. Daar gaat het me ook niet om. Wel denk ik dat door die vreugde op te roepen bij de luisteraars er ruimte vrijgemaakt wordt om meer emoties los te maken.

Ik heb de neiging liedjes rond thema's te bouwen. Op deze nieuwe plaat is de zee een groot thema. Het heeft onder meer een rol in 'A Girl in Port' en 'John Allyn Smith Sails'. Ik heb de zee op meerdere manieren in de teksten verweven. Zo gaat 'John Allyn Smith Sails' niet alleen over wegzeilen, maar ook over een personage dat besluit van een brug te springen."�

Touren is varen
"Dat nautische thema relateer ik aan het touren. Op tournee zijn, is voor mij soms net als op een schip zitten. Lang van huis zijn, veel reizen, weinig slapen, ziek worden, maar soms ook de wind mee hebben als een optreden wonderbaarlijk goed gaat. Op deze plaat zijn de liedteksten meer aan mijn dagelijks leven gerelateerd dan op eerdere albums. The Stage Names is een beetje een olijke persiflage op het touren en op het rocksterdom."

Sinds de oprichting van de band in 1998 zijn er voortdurend bandleden gekomen en gegaan. Drummer Travis Nelsen: "Het heeft even geduurd voordat we een solide basis vonden. De laatste anderhalf jaar hebben we na de vorige plaat Black Sheep Boy meer vastigheid. We zijn echter wel zes persoonlijkheden bij elkaar, met zijn allen maandenlang in één rottige bus. Dat is wel eens vervelend. Het is niet zo dat er dan één iemand is die de dienst uitmaakt. We zijn allemaal een keer de kapitein."

Kapiteins en cheerleaders
Sheff: "Ik heb veel vriendinnetjes verloren door het lange touren. Af en toe hangt een bandlid de cheerleader uit, die de boel een beetje oppept. Dat heb je echt nodig als je het even niet meer ziet zitten."

"De voornaamste reden voor die roerige jaren, waarin de bandleden elkaar in rap tempo afwisselden, was echter niet die onderlinge irritatie tijdens het touren, maar het gebrek aan geld. Bandlid van Okkervil River ben je fulltime, maar je kunt er niet van leven. Daarom hang ik thuis in Austin de barman uit. Een fijne tent trouwens, we hebben veel Belgische bieren", besluit Nelsen, terwijl hij nog een slok van zijn Duvel neemt.

http://www.kindamuzik.net/interview/okkervil-river/aan-boord-bij-okkervil-river/15742/
Meer Okkervil River op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/okkervil-river