Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Rare jongens, die Denen. Een viertal opkomende bands presenteert zich vanavond in Tivoli onder de noemer Nordic Blizzard: Spot on Denmark. De talenten krijgen ieder een half uur, misschien wat te kort om echt te laten zien wat ze in huis hebben.
De eerste, eh, Deense band heet ORKA, komt van de Faeröer Eilanden en zingt ook in het Faeröers. Dat de teksten afgeleid zijn van gedichten zal bij het grootste deel van het publiek dan ook niet helemaal overkomen. Hun zelfgemaakte instrumenten vallen des te meer op: de eensnarige (!) bas bijvoorbeeld, gemaakt van een gevonden paal, of de eveneens eensnarige steelstring, die oorspronkelijk dienstdeed als tl-armatuur. Het repertoire houdt het midden tussen volks- en zeemansliedjes, ondersteund door een compressor-aangedreven flessenorgel en een drumstel van olievaten. Bijzonder.
Men among Animals [foto links] is een positief indiebandje, met opgewekte nummers. Instrumentaal rammelt het hier en daar aanvankelijk, maar dat heeft wel z'n charme. De onbeholpen dansjes maken bovendien veel goed. De afgeknepen zang (zie ook Figurines - zou het een Deense kwaal zijn?) geeft de muziek een maniakaal randje. De trompettist en saxofonist voegen muzikaal niet veel toe, maar maken het groepje gekken wel compleet. Hoogtepunt in de set is een vurig gespeeld 'Psycho Killer' van Talking Heads, eindigend met alle bandleden op de grond. De zaal inpakken lukt de band niet helemaal, daar is Tivoli nog te groot voor, maar als ze nog een half uur hadden gekregen waren ze een heel eind gekomen.
Het hierna spelende Dúné [foto rechts] realiseert zich goed dat dit half uur erg kort is, en trekt dan ook alles uit de kast. Bij vlagen tot het overdrevene toe, met veel grote gebaren alsof ze voor een bomvolle zaal staan. Deense teenage angst verpakt in catchy nummers die op plaat nog een goede balans vormen tussen pop, rock en een vleugje new wave, maar live een stuk harder uit de hoek komen en zo meer de emo-kant opschuiven. Daarbij ogen de bandleden van Dúné als ieders buurkinderen, met als gevolg dat er een behoorlijk rariteitenkabinet op het podium staat. De Elvisvetkuif, het sportschooltype en het aimabele meisje zijn allemaal vertegenwoordigd. Kortom: voor alle kinders iemand om zich mee te identificeren. Niet origineel, ook niet bijster interessant, maar absoluut een band die een grote groep kids in Nederland zou kunnen aanspreken.
Bezoekers die zich aangesproken voelen door mannen met snorren en met bloemen behangen apparatuur, komen dan weer bij Slaraffenland goed aan hun trekken. Vooraf gezien misschien wel de spannendste band op het programma, maar helaas weten de mannen ook niet helemaal te overtuigen, en blijkt het half uurtje andermaal te kort om echt een goede indruk achter te laten. Bovendien komt de psychedelische pop/rock met uitstapjes naar jazz gewoonweg ook niet lekker uit de verf in een grote zaal als deze. Slaraffenland mag dus nog eens in intiemere setting in de herkansing.
Wat de Efterklang DJ Party afsluitend moet bieden, mag Joost weten. Want in tegenstelling tot de band, weet het uitstapje naar de draaitafels niet echt te boeien. Misschien had Nordic Blizzard er toch goed aan gedaan om voor een grotere naam op het programma of voor de locatie aan De Helling te kiezen in plaats van de Oudegracht. Daar zouden de vanavond spelende bands waarschijnlijk wat beter tot hun recht komen en zou het, door de tegenvallende opkomst, vast en zeker ook een stuk knusser zijn geweest.
http://www.kindamuzik.net/live/nordic-blizzard/nordic-blizzard-spot-on-denmark-5199/17649/
Meer Nordic Blizzard op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/nordic-blizzard
Deel dit artikel: