http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Nile / Melechesh

Rotterdam Zuid wint van South Carolina.
14 februari 2011, Baroeg, Rotterdam

Tekst: Martÿn ter Haar

Publicatiedatum: 18 februari 2011

Melechesh speelt in Baroeg een thuiswedstrijd, want hoewel het een internationaal gezelschap betreft, oefent de band ook in Rotterdam Zuid. Dat heeft zijn effect op de opkomst; in december speelde de band nog voor enkele tientallen mensen in 013, maar de Baroeg is - ondanks dat een metalconcert niet het geijkte uitstapje is voor Valentijnsdag - stampvol.

Melechesh geeft dat publiek het professionele optreden waarvoor het komt. De gitaren zijn vanaf het begin van het concert goed te horen, zodat de oosterse melodieën die het handelsmerk van de band zijn goed uitkomen. Ook de zang is beter en afwisselender dan bij veel soortgelijke bands. Frontman Ashmedi is vaak zelfs goed te verstaan.

Waar het geluid bij Melechesh meteen goed is, daar verzandt het bij het Amerikaanse Nile in het begin in de beruchte extreme metalblubber. Naast het zaalgeluid lijken ook de monitoren niet goed te zijn afgesteld, gezien het rommelige spel en het driftige gesticuleren tussen de nummers van drummer George Kollias. Langzaam wordt dit rechtgetrokken en komt de klasse van de technische death metal van Nile tevoorschijn uit de mist, met net als bij Melechesh een glansrol voor slepend, oriëntaals geïnspireerd gitaarwerk.

Bassist Chris Lollis, het bandlid met het kortste dienstverband, is gebombardeerd tot frontman, zodat gitaarnerds Karl Sanders en Dallas Toler-Wade zich helemaal kunnen richten op hun razendsnelle fretwerk. Lollis' populistische metalpraat tussen de nummers door past niet echt bij de sfeer van de muziek. Zwakke punt blijft ook de vocale invulling. De drie heren grunten bij toerbeurt, maar ze doen dat alle drie op een saaie, eentonige manier. Het is een probleem dat meerder technische (death)metalbands plaagt: er wordt zeer veel aandacht besteed aan alle aspecten van de muziek, behalve de vocalen; die doet iemand er wel even bij. Een ander minpunt is het soms te rechtdoorzee blastbeaten van Kollias in de meer slepende passages.

Een slechte band is Nile moeilijk te noemen, maar als het gaat om extreme metal met oriëntaalse invloeden wint in Baroeg Rotterdam Zuid het toch van South Carolina.

foto's uit kindamuzikarchief van Niels Vinck