• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Napalm Death / Born From Pain / Mendeed

Na 25 jaar nog steeds zo hard als een stoepstegel.
06 november 2006, Effenaar, Eindhoven

Tekst: Maurice van der Heijden

Beeld: Koen Rutten

Publicatiedatum: 13 november 2006

Maandagavond is altijd een moeilijke tourdag. De Schotten van Mendeed [tweede foto] ondervinden dat aan den lijve in de Effenaar. Het publiek staat minstens vier meter van het podium tegen de bar geplakt. Probeer dan maar eens te overtuigen als band. Visueel lukt dat dan ook voor geen meter, want de vijf heren zoeken nauwelijks contact met het publiek en gaan amper uit hun dak. Muzikaal schotelen ze een mix van brute metalcore, Iron Maiden gitaarloopjes en blastbeats voor. Door het slechte geluid komen nummers als ‘The Reaper Waits’ maar matig over en ieders tenen krommen als bassist Chris Lavery zijn cleane vocalen ophoest. Een beste indruk heeft Mendeed in ieder geval niet achtergelaten.

Born from Pain laat dat wel zien, opgefokt en energiek zoals deze Limburgse band altijd is. Ook hier weer een slecht geluid maar deze gelouterde mannen deert dat niet. Vanavond wordt een tipje van de sluier gelicht van het aanstaande album War (‘Relentless’). Ouder werk komt onder andere van Reclaiming The Crown (‘Final Nail’) en In Love with the End (‘The New Hate’). Behalve dat ze nog steeds elke Europese metalcore act van de sokken blazen, laten ze ook nog even zien dat het inventieve gitaarwerk van nieuweling Dominik Stammen (ex-Zero Mentality) een aanwinst is voor het muzikale spectrum van Born from Pain.

Een half uur na de aftocht van Born from Pain doven de podiumlichten en wordt het intro ‘Weltschmerz’ van het onlangs verschenen Smear Campaign gedraaid. Meteen daarop knalt Napalm Death [eerste foto] als een jachtgeweer de ene na de andere grindcorekogel door de zaal. De agressie en energie die van het nieuwe en oude werk afspat, laten zien dat er met deze Britten nog steeds rekening gehouden moet worden.

Vijfentwintig jaar gaan ze al mee en hoewel er van de huidige formatie niemand origineel is, blijft het naar al die jaren nog steeds een lust voor het oog om zanger Mark ‘Barney’ Greenway over het podium te zien hinkelen en ijsberen. Samen met collega Mitch Harris briest en krijst hij de microfoon vol, maar tussen de nummers praat hij als de man die elk jaar “Let’s play darts” roept op Frimley Green. Opvallend dat de rustige man tijdens het geweld omslaat in een spastische maniak.

Het eindeloze drumgeratel van Danny Herrera baart eveneens opzien, tijdens het aanhouden van de blasts vertrekt zijn gezicht pijnlijk, maar zelden laat hij een steekje vallen. Slim als het viertal is, wordt er op tijd ruim baan gegeven voor een relatief trager hardcoreritme. Dit en de verrassende keuze om ‘In Deference’ (met Anneke van Giersbergen galmend door de speakers) te spelen zorgen ervoor dat het geweld een uur lang blijft boeien.

Jammer genoeg komt het publiek niet los of het moet de opleving zijn die ontstaat wanneer er een aantal nummers van het debuut Scum en de Dead Kennedy'scover ‘Nazi-Punks Fuck off’ ten gehore worden gebracht. Zonde, een instituut als Napalm Death verdient meer. Ook op een maandagavond.

http://www.kindamuzik.net/live/napalm-death/napalm-death-born-from-pain-mendeed/14380/
Meer Napalm Death op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/napalm-death