• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Naked Song 2011

Muziek in de meest pure vorm.
18 juni 2011, Muziekgebouw, Eindhoven

Tekst: Maurice Dielemans en Niels Steeghs

Beeld: Bart van den Hoogenhoff

Publicatiedatum: 20 juni 2011

In de week dat Eindhoven voor een groot deel van Nederland in het teken staat van de concerten die Guus Meeuwis in het Philips Stadion geeft, speelt zich in de luwte daarvan een veel minder schreeuwerig festijn af. Naked Song is dan ook een festival rondom muziek in de meest pure vorm. Met ook dit keer keuze te over voor de liefhebber op vijf verschillende podia.

De Nederlandse singer-songwriter Tommy Ebben, die hiervoor op Oerol speelde, heeft zich vanaf de boot moeten haasten naar Eindhoven. Dat betekent een minder ideale voorbereiding. Ebben moet daardoor noodgedwongen snel aan de bak in het nog wat rommelige café Meneer Frits. Daar gaat hij op een prima manier mee om door een goede, afwisselende set neer te zetten. Inclusief mooie omlijstende verhalen en zijn hitje van de Vodafonereclame, 'She Won't Tell'. (NS)

Tika [bovenste foto], een kersvers project van de mannen van El Pino & The Volunteers, en Moss: twee bands die niet alleen hetzelfde label delen, ook het maken van melancholische en zweverige gitaarpopliedjes is een gezamenlijke hobby. Als Tika slaat men een pad in dat nog dromeriger en avontuurlijker is. Vooral het laatste nummer, als alles uiteindelijk bij elkaar komt, is het begin van iets moois. (MD)

Wonderschoon is het optreden van Villagers, al vroeg op de avond. Soberder dan anders, want Conor O'Brien wordt slechts ondersteund door een toetsenist. Dat weerhoudt deze jongeman er echter niet van om een meesterlijke en ijzingwekkende set neer te zetten, inclusief een aantal veelbelovende nieuwe nummers. Daarna moet de Ier weer gauw op doorreis naar Utrecht voor een volgend optreden, dat koud twee uur later van start gaat.

Er valt weer wat nieuw Belgisch talent te zien op Naked Song 2011. Oscar and the Wolf [foto hierboven] bijvoorbeeld, op het voor de Effenaar gereserveerde podium. Deze band is pas een jaar bezig. Behalve een behoorlijk stukje introversie valt daar weinig van te merken. Dit ensemble brengt mooie samenzang en fijne, breekbare liedjes. Een talent in ontwikkeling derhalve.

Ergens weggestopt in een hoek van de foyer speelt de jonge Britse Leddra Chapman samen met haar band. Leuk, enthousiast en charmant is deze blonde jongedame zeker, maar haar liedjes ontstijgen nog niet echt de enigszins clichématige middelmaat.

Amper een week is de nieuwe plaat oud en vanavond komt Fink [foto hierboven] hem onderstrepen met een show op het Eindhovense festival. Fin Greenall zet met zijn band mooie, ritmische liedjes neer die ondersteund worden door zijn warme vocalen. Dat leidt tot een set waarin het genieten is van de muzikaliteit, ook al is de podiumpresentatie behoorlijk sober. (NS)

Vetiver is ongelukkig geprogrammeerd tussen tuinstoelen en kletsend publiek. De ingetogen songs in het begin weten toch de aandacht te trekken, ondanks dat de band een gesloten indruk maakt. Alleen de drummer, die zijn petje achterstevoren draagt, lijkt zin te hebben in een feestje. In de tweede helft schroeft de band uit San Francisco het tempo van zijn licht psychedelische folk iets omhoog. Wat opvalt, is het unieke samenspel van de getalenteerde muzikanten. (MD)

Een inmiddels gearriveerd Belgisch talent is het Gentse The Bony King of Nowhere. Deze band rondom zanger Bram Vanparys speelt verlangende luisterliedjes. Sfeervol, ook al is de locatie in de foyer vanwege het rumoer en de constante beweging niet de meest ideale voor deze Vlaming. De slungelige jongeman geeft ondanks dat gegeven opnieuw zijn visitekaartje af met een mix van oude en nieuwe liedjes, die stuk voor stuk aangenaam intiem zijn.

Als je niet beter weet, zou je denken dat ieder moment de wekelijkse bingoavond in Meneer Frits begint. Toch is de gemoedelijke kroeg, waar vaker singer-songwriters optreden, een prettige omgeving. Zeker als de knauwende en oerdegelijke countryzangeres Robyn Ludwick speelt, hangt er een typisch Amerikaans sfeertje. Voor even ben je in The Cactus Cafe in Austin, Texas. De houten stoeltjes en het rode gordijn doen ook denken aan The Living Room in New York.

Danny Schmidt is een singer-songwriter met baardje, hoedje en ietwat gebroken stem. Bij zijn verhalen over Memphis en Johnny Cash komen de bitterballen en zakdoekjes op tafel. De zanger uit Austin roept de sfeer op van de lp Live at the Old Quarter (Houston, Texas) van Townes Van Zandt. Pas als je naar het herfstige weer buiten kijkt, besef je dat je gewoon in Nederland bent. Zonderling Frank Fairfield [foto rechts] gaat nog verder terug in de tijd. Gehuld in stoffig pak en in het bezit van keurig kapsel en brede snor, waarvan je je afvraagt of hij echt is, kruipt de 24-jarige countryblueszanger in de rol van figuren als Charlie Poole en andere vooroorlogse wereldsterren. Fairfield is absoluut meer dan een gimmick. Hij speelt vliegensvlug viool en banjo en zingt met een onheilspellende stem. Tijdloos. (MD)

Joan as Police Woman [foto links] speelt vanavond helemaal solo en begeleidt zichzelf op piano en gitaar. Als Joan Wasser in het begin van haar set aankondigt dat het vooral 'slow en emo' gaat worden, weet het publiek eigenlijk al genoeg. Ondanks dat ze een bijzondere vocaliste blijft, raakt het materiaal (inclusief een cover van John Lennons 'Woman') vanavond niet echt een gevoelige snaar. Het vordert vooral traag. Tekenend is dat een groot deel van het publiek al tijdens de show de zaal verlaat.

Mooi om te zien zijn ze zeker, de twee zusjes van The Chapin Sisters [onderste foto]. Hun rootsmuziek klinkt ook oprecht, maar bekoort niet heel erg. Leuk geprobeerd is overigens wel die cover van Britney Spears' hit 'Toxic'.

Het feest barst goed los bij de show van Thomas Dybdahl. Direct vertelt de sympathieke Noor dat wat hem betreft alles mag vanavond. Meezingen, verzoekjes doen en op het podium komen. Dat laatste gebeurt dan ook tegen het einde van de show in de vorm van een ouderwetse podiumbestorming. Muzikaal gezien is het meer dan dik in orde. Het materiaal dat Dybdahl met band ten gehore brengt is warm en gloedvol. Een ideale afsluiter van een geslaagde editie van Naked Song. (NS)

http://www.kindamuzik.net/live/naked-song-festival/naked-song-2011/21746/
Meer Naked Song Festival op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/naked-song-festival