Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Ach, het ligt zo voor de hand. De vergelijking met elfjes. Maar met het vertrek van zangeres Kristín Anna Valtysdóttir (die met die helium-/babystem, haar zus Gyoa verliet de band al eerder) is Múm ook een deel van haar kinderlijke onschuld kwijtgeraakt.
De elfjesvergelijkingen kunnen dus achterwege blijven. Nee, zoals ze daar staat op het grote podium van Paradiso heeft de huidige Múmzangeres Mr. Silla meer weg van dat jongensachtige meisje uit de film Boys Don't Cry. Kortgeknipt, donker haar en een zwart jurkje waarvoor de omschrijving 'vrouwelijk' net te veel eer is. Bovendien hangt haar microfoon op Motörheads Lemmyhoogte, waardoor ze telkens op haar tenen moet wiebelen om te kunnen zingen.
Er valt meer vreemds te zien op het volle podium. Zo hangt er aan de standaard van celliste Hildur Gudsnadóttir niet alleen een cellostokje maar ook een viool, wel drie melodica's en een mondharmonica. En beweegt Múmbrein Gunnar Örn Tynes het halve concert boven een bovenmaatse toverdoos vol elektronische kastjes en gadgets.
Alle drie zingen ze ook. Prachtige, harmonische samenzang. Over berries, over ontploffende kikkers en over Boney M. "This next song is about Boney M. Or maybe it's not", grapt Tynes na een paar nummers tegen het publiek. IJslandse humor is typisch. Maar de zaal vol fans (een hoog gehalte mannen met zwarte, hoornen brillen en meisjes met schattige kniekousjes) lacht dapper mee.
Spelen kunnen ze, die vreemde eilandbewoners. Hun set begint prachtig ingetogen, om daarna langzaam open te vouwen met pittiger werk, al blijft bij Múm alles lief en schattig.
Ze spelen opvallend veel werk van het in 2007 verschenen vierde album Go Go Smear the Poison Ivy, waaronder het filmische 'Winter', een prachtig intense vertolking van 'A Little Bit, Sometimes' en een betoverende versie van 'Dancing behind My Eyelids'.
Minder bombastisch dan het bevriende Sigur Rós, minder theatraal dan Björk, maar met dezelfde wonderlijke en unieke kracht als hun beroemde landgenoten, dit Múm 2.0.
Het achttal was in november al even in ons land en draait zondagavond een schitterend eind aan zijn Europese tournee in Paradiso vol blauw elektrisch noorderlicht. Zelfs voor wie niet in sprookjes gelooft, is het prachtig.
http://www.kindamuzik.net/live/m-m/m-m-7790/16696/
Meer múm op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/m-m
Deel dit artikel: