Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Eind vorig jaar was múm ook al te gast op het met veel lof onthaalde Etoiles Polaires-festival van de Gentse Vooruit. Múm bracht er met Sleeping Bicycle een eigenzinnige muzikale adaptatie van het gelijknamige boek van de IJslandse cultschrijver Gyrdir Eliasson. Datzelfde weekend deelden ze tevens het podium met Slowblow en brachten ze aan de zijde van een handvol andere artiesten een passende ode aan de ultrahippe keukenspielerei van Sigridur Nielsdottir.
Het is allang geen geheim meer dat IJslandse artiesten een tikkeltje wereldvreemd aandoen. De onvoorspelbare fratsen van Björk zijn alom bekend, en ook die van Sigur Ros zijn journalisten liever kwijt dan rijk. Met múm is het niet anders. Het drietal is buitengewoon chaotisch en elke vorm van planning slaan ze binnen de kortste keren in de wind. Het zweet komt me al helemaal in de IJskoude handen te staan als ik verneem dat de groep pas een journalist en een cameraploeg heeft weggestuurd. ‘Niets mee aan te vangen’, zo luidde het éénsluidende devies van een populair cultureel radio- en tv-programma. Door de bloedmooie zangeres Kristin word ik alvast doodgenegeerd (geef haar eens ongelijk!), maar haar muzikale en persoonlijke wederhelft Orvar Thoreyjarson Smarasson is gelukkig iets makkelijker te benaderen. Hoewel ook dat weer uiterst relatief is. Een spraakwaterval is hij allerminst en als hij al iets te vertellen heeft, komt het er vaak uit in raadselachtige metaforen. Ik voel me als een drenkeling die halsstarrig op zoek blijft naar die ene verlossende reddingsboei. Bovendien wil Smarasson het concert van Apparat Organ Quartet voor geen geld missen, dus zie ik me genoodzaakt om het interview kort en bondig te houden. En zo geschiede!
Over Sleeping Bicycle:
“Gyrdir Eliasson is al langer één van onze favoriete auteurs en toen we gevraagd werden om het boek om te zetten in een muzikaal hoorspel hebben we geen seconde geaarzeld. Bijgevolg was er vrijwel meteen de drang om het live te brengen. Het was lang niet evident om de rijke verbeeldingsdrang die het boek typeert te integreren in de muziek.
Ik kan aannemen dat het voor de toeschouwers een bevreemdende ervaring is, maar we hebben er veel plezier aan beleefd. Anderzijds is het een bijzonder leerrijke ervaring geweest, want we hebben een schat aan ideeën opgedaan die ongetwijfeld hun vruchten zullen afwerpen in het verdere creatieve proces van múm.”
Over Berlijn:
“Toen we er ons pas gevestigd hadden, leek nagenoeg alles daar te draaien rond hun vermaarde electronica-scene. Geleidelijk aan ging er echter een nieuwe wereld voor ons open en beseften we dat er in Berlijn véél meer is dan alleen electronica. De stad is zelfs de laatste twee jaar opnieuw ontzettend veranderd. Berlijn is helemaal in bloei en er is ontzettend veel te beleven.”
Over heimwee:
“We zijn erin geslaagd om het beste van twee werelden aan elkaar te koppelen. Enerzijds houden we enorm van het drukke stadsleven in Berlijn, maar anderzijds klampen we ons heel erg vast aan de totale leegte en rust die we in IJsland terugvinden.”
Over de artistieke hoogconjunctuur van de IJslandse bands:
“Het heeft meer met energie dan met identiteit te maken. Het is geen uitzondering om als muzikant in vijf of zes bands actief te zijn. Het ene project zaait de kiemen voor alweer een ander en zo gaat het maar door. Het is mooi om zien dat elke muzikant bereid is om zijn laatste spatje energie in de muziek te steken.”
http://www.kindamuzik.net/interview/m-m/m-m-symboliseert-ijslandse-hoogconjunctuur-op-atp/8700/
Meer múm op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/m-m
Deel dit artikel: