• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

London Calling - vrijdag

Psychedelica, hitparadepop en een ballerina.
01 november 2013, Paradiso, Amsterdam

Tekst: Jelmer Luimstra

Beeld: Niels Vinck

Publicatiedatum: 04 november 2013

Waar het festival London Calling in 1992 begon als opstapje voor Britse bands, lijkt het begrip 'London' de laatste jaren ver te zoeken in de programmering. Zo staat de vrijdagavond van de laatste editie van het popfestival in het teken van een exorbitante Canadese zanger: Mac Demarco.

De avond begint met een band uit Amerika, Wampire [bovenste foto]. Deze groep zorgt op het begin van London Calling al voor een van de hoogtepunten. De band uit Oregon, Portland maakt psychedelische indierock met noisy gitaren, newwave-synthesizers en veel galm op de zang. Eerder dit jaar verscheen het avontuurlijke debuutalbum Curiosities en op het podium klinkt de band even experimenteel als op plaat. Het duo, dat live wordt aangevuld met drie extra muzikanten, speelt een mix van noisegitaarwerk en jarentachtig-synthesizers, wat zorgt voor een spannende show. De bandleden zijn live overigens even introvert als hun muziek: ze praten weinig met het publiek en kijken vooral ernstig voor zich uit. Maar goed: Wampire zul je dan bijvoorbeeld weer nooit betrappen op het maken van foto's van het publiek met hun mobiel.

Even psychedelisch is de sound van de in Londen gevestigde band Younghusband [foto hierboven]. De bandleden spelen psychedelische pop die ze afwisselen met grunge en krautrock. Alhoewel de zangpartijen van Euan Hinshelwood bij vlagen nog wat te wensen overlaten, speelt de band een spannende, zeer hypnotiserende show van hoog niveau. Het is dan ook erg opvallend dat er - nota bene op London Calling - veel mensen weglopen tijdens dit optreden, want de sound van Younghusband staat symbool voor het geluid van de alternatieve Britse popscene van 2013, waar momenteel de ene na de andere interessante psychedelische rock- en grungeband opkomt.

Het publiek is massaal vertrokken naar de grote zaal, waar Dan Croll [foto hierboven] optreedt. Deze bebrilde zanger komt van het Liverpool Institute of Performing Arts, lijkt als twee druppels water op Elvis Costello, maar maakt muziek die niets met de rock-'n-rollsound van Costello van doen heeft. De Liverpoolse zanger speelt namelijk indiepop met invloeden uit zowel de afropop als elektronische muziek. Croll en band lijken er echt zin in te hebben en ze geven ze een vrolijke, zomerse show. Alhoewel Croll met 'Compliment Your Soul' en 'In / Out' een handvol sterke songs heeft, blijkt de pop voor een veertig minuten durende show helaas toch nog iets te eentonig.

In Australië is Ball Park Music [foto hierboven] al doorgebroken en nu is Europa aan de beurt. Met zijn retehitgevoelige popnummers moet dit zeker gaan lukken voor de band van Sam Cromack. 3FM heeft het nummer 'All I Want Is You' dan ook al verkozen tot favoriete nieuwe track. Erg leuk allemaal, maar het is de vraag wat zo'n band doet op het hoofdpodium van London Calling, een festival voor indiemuziek. Qua presentatie ontbreekt het Cromback in ieder geval nergens aan. Hij heeft alle energie van de wereld, springt in het rond met zijn gitaar en schopt met zijn voeten lukraak in de lucht.

In de kleine zaal staat vervolgens Circa Waves [foto hieronder], een nieuwe rockband uit Liverpool met een geluid dat doet denken aan zowel The Strokes als aan Palma Violets. In hun thuisland worden ze in ieder geval op vergelijkbare wijze gehypet als Palma Violets in 2012. NME riep ze vorige week namelijk al uit tot "hottest band on the planet", terwijl Circa Waves nog slechts één single uitheeft: 'Get Away'. De hoekige, rammelende gitaarpop slaat goed aan bij het London Calling-publiek en een pit blijft dan ook niet uit. Circa Waves heeft een set met sterke nummers die voorzien zijn van goede hooks, maar het niveau van Palma Violets haalt de band nog niet. De energie is er, maar wat de band mist is een uniek geluid, want Circa Waves klinkt nu nog vooral als heel veel andere Britse bandjes.

Het is een raadsel waarom de Amerikaanse band The Dodos vervolgens op het hoofdpodium staat. Nieuw is de groep namelijk allerminst: debuutplaat Beware of the Maniacs dateert alweer uit 2006 en sindsdien heeft de groep maar liefst vier albums uitgebracht. Hun show op London Calling is zoals we inmiddels gewend zijn van de The Dodos: experimenteel, met de nadruk op repetitieve ritmes en recht tegen het ritme ingaande noisy gitaren. Het is jammer dat de band live graag zoveel wil rocken, want door de distortion verliezen nummers als 'Fools' aan subtiliteit.

Het optreden van Mac Demarco [foto hieronder] op het hoofdpodium is het hoogtepunt van de eerste dag. Hij vertelt het publiek dat hij last van zijn stem heeft en voegt er direct aan toe: "But who gives a fuck anyway?" In de 45 minuten die volgen laat hij een verpletterende indruk achter op geheel London Calling. Zo speelt hij een schreeuwerige metalversie van 'Blackbird' van The Beatles en heeft hij plotseling een balletdanseres op het podium die een soort kattendans doet en vervolgens door de security al dansend wordt afgevoerd. Daarnaast laat Demarco zich met zijn handen voor zijn ogen in het publiek vallen, verliest hij al stagedivend een schoen en zoent hij de persoon die zijn schoen gevonden heeft. Na het optreden deelt hij sigaretten uit aan de zaal.

Gelijk heeft de Canadese zanger met zijn uitspraak op het begin van de show, want wie heeft het na zo'n absurde gig nog over de muziek? Om hier toch even op in te gaan: die was van een hoog niveau. De nummers van zijn platen Rock and Roll Night Club en 2 komen goed uit de verf en het inventieve gitaarspel van Demarco verraadt direct dat hij uit een zeer muzikale familie komt. Een clowneske rockshow spelen die muzikaal wél goed in elkaar zit, is absoluut een kunst. Een kunst die Mac Demarco beheerst.

Deel dit artikel:

http://www.kindamuzik.net/live/london-calling-festival/london-calling-4717/24428/
Meer London Calling Festival op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/london-calling-festival