Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Lizz Wrights zeer degelijke debuut Salt verzoop vorig jaar een beetje in de grote stroom releases, omdat het niet honderd procent (nu)soul was en ook niet honderd procent jazz. Geheel onterecht, want als Norah Jones miljoenen platen kan verkopen in deze wereld, zou Lizz Wright dat ook zeker moeten kunnen.
De Handelsbeurs was dus niet volledig uitverkocht voor Wrights tweede concert op Belgische bodem. Na een wat aarzelende start die gepaard ging met wat technische problemen, verdween uiteindelijk samen met Wrights hoofddoek ook de gewijde stilte in de zaal. Het zittende publiek luisterde namelijk aanvankelijk wel heel aandachtig naar de diepe stem van Wright, maar was niet echt geneigd tot interactie. Maar het enthousiasme van de drummer, die trouwens heel het concert louter zijn handen zou gebruiken om de drums te beroeren, bracht uiteindelijk zelfs de stijfste jazzliefhebber in beweging.
Ook de andere begeleiders van dit vierentwintigjarige Amerikaanse supertalent lieten zich in meer dan positieve zin opmerken. De gitarist smokkelde achteloos bluesinvloeden binnen in de souljazz, terwijl de pianist meestal op de achtergrond bleef, maar schitterde in de stukken waarin dat van hem verwacht werd. Vooral de verstilde pracht van ‘Narrow Daylight’ – een cover van Elvis Costello en Diana Krall, waarin Wright alleen door piano werd begeleid - sneed door merg en been.
Lizz Wright bracht genoeg variatie in haar concert, opdat niemand zich zou vervelen. Een combinatie van oude eigen nummers, jazz- standards (‘His Eye Is on the Sparrow’), nieuwe nummers (‘Anger’) en covers deed het publiek terecht besluiten dat alleen een staande ovatie de juiste maat van appreciatie was voor dit concert.
Op naar grotere erkenning met het in april 2005 te verschijnen nieuwe album?
http://www.kindamuzik.net/live/lizz-wright/lizz-wright
Meer Lizz Wright op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/lizz-wright
Deel dit artikel: