• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Kathleen Edwards

Rijzende ster nog lang niet uitgestraald.
25 april 2005, Melkweg, Amsterdam (NL)

Tekst: Alexis Vos

Beeld: Arjen van de Merwe

Publicatiedatum: 27 april 2005

Het waren drukke dagen voor de americanaliefhebbers. Blue Highways op zaterdag, op de zondag even wat meepikken van Roots ’05 in Tilburg en maandag nog een soort van afterparty in de Melkweg. Daar stond namelijk het zonnestraaltje uit het genre op het podium: Kathleen Edwards.

Nadat ze een dag ervoor vanwege een lege tank op de snelweg tussen Gent en Tilburg vast kwam te staan en daarna voor maar een handjevol toeschouwers kon spelen, was ze er extra op gebrand er een goede show van te maken. En dat werd het. De Canadese opende met het sluimerende ‘Pink Emerson Radio’ en liet horen dat haar stem in bloedvorm verkeerde. Als een nachtegaal zong ze over het luisteren naar oude platen als Tommy van The Who. Ze vervolgde met een van de hoogtepunten van haar nieuwe cd Back to Me: de archetypische roostrocker ‘In State.’ Daarmee was de redelijk gevulde oude zaal definitief om.

In een ontspannen sfeer vervolgde ze haar set, die een goede afwisseling bood tussen nieuwe pareltjes en die van haar debuut Failer. Haar vierkoppige begeleidingsband liet veel ruimte over voor haar stem en de drummer liet horen dat efficiency zeker geen vies woord hoeft te zijn. Wat een heerlijke, basic partijen legde de man neer en wat een plezier straalde hij uit. Opvallend was dat gitarist (en liefje) Colin Cripps de chorus en reverb nog verder open had gezet dan op plaat. Alsof hij in de leer was geweest bij Daniel Lanois om het gitaargeluid van Emmylou Harris’ Mirrorball te verkrijgen.

In de schaduw van Emmylou mag de 27-jarige nog niet staan, maar het zal niet lang duren voordat ze Lucinda Williams van de troon gaat stoten. Edwards heeft de gave om nummers te schrijven die onmiddellijk goed vallen en ook nog eens lang houdbaar zijn. ‘The Lone Wolf’ en ‘Six O’Clock News’ weten nog steeds te betoveren en haar melancholische teksten over eenzaamheid en reizen spreken eenieder tot de verbeelding. Daarnaast is ze gewoon een heel spontane en opgewekte persoonlijkheid die je al het succes van de wereld gunt. Een vrouwelijke Ryan Adams dus? Daar lijkt het wel op.

http://www.kindamuzik.net/live/kathleen-edwards/kathleen-edwards-9326/9326/
Meer Kathleen Edwards op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/kathleen-edwards