Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Knus is de kelder van de Botanique wel, maar de beperkte oppervlakte geeft ook meteen aan dat er, in België althans, op het moment nog geen hond geïnteresseerd is in een van de meest relevante groepen van het moment. Minder dan honderd man zijn er opgedaagd voor de eerste Europese passage van Junior Boys en dat mag spijtig heten.
Maar niet getreurd. Eerst krijgen we – kom daar nog eens achter – een uitstekend voorprogramma in de gedaante van Jel, oftewel Jeffery James Logan uit Chicago, kind aan huis bij het indiehoplabel Anticon. Zijn lijst met samenwerkingen oogt in elk geval indrukwekkend: Mike Patton, Malcolm Mooney van Can, Stephanie Bohm van Ms. John Soda, DJ Krush en Black Thought van The Roots, slapjes is anders. Die zijn er vanavond uiteraard niet bij, maar de man is een goed communicator die het weinige aanwezige publiek uitstekend vermaakt met kwinkslagen en andere verhaaltjes en zo een prettige one-man show neerzet.
En dan is er nog zijn muziek: meestal instrumentale hiphop die het eclectische hoog in het vaandel draagt. Zijn grootste invloeden blijken vanavond wel uit oosterse hoek te komen. Je hoort veel sitars en andere typisch oosterse instrumenten in zijn lekker stompende triphop verwerkt. Af en toe zingt hij zelfs enkele zinnen mee, die hij dan via zijn laptop omzet in vette krakende mantra’s. Aangename kennismaking in elk geval.
Dan Junior Boys dus. Jeremy Greenspan en zijn maatjes hebben met So This is Goodbye een van de platen van het jaar gemaakt en dan dringt de vraag zich op of hun synthpop ook op het podium stand kan houden. Het antwoord is een ondubbelzinnig ja. Naast Greenspan, die bas, gitaar en zang voor zijn rekening neemt, is uiteraard producer Matt Didemus meegekomen en de twee hebben ook nog een drummer meegenomen om hun melancholische synthpopliedjes enige kracht bij te zetten. Meer heeft het trio niet nodig.
De meeste nummers komen uit het tweede, dit jaar verschenen album en die nummers weten ze ook live overtuigend neer te zetten. Zo overtuigend zelfs dat de nummer uit het iets mindere debuut Last Exit mee genieten van de spankracht van de nieuwe, meer doorleefde liedjes. De muziek komt natuurlijk grotendeels uit een doosje maar de gitaar- en baspartijen van Greenspan brengen een prettig nachtelijk impressionistisch sfeertje met zich mee dat vaker dan niet aan de herfstigheid van Ultravox en de late Roxy Music doet denken, zodat iedereen al gauw helemaal mee is.
Dankzij de gezellige omgeving (de groep staat op amper een meter afstand op een laag podium) is er ook veel contact met het publiek en de kleine technische tegenvallers (gitaar even kapotgespeeld, spookgeluiden uit de synths) worden dan ook eerder op sympathie en gelach onthaald dan dat ze de vaart uit het optreden halen. De wisselwerking is zelfs zo goed dat wanneer iemand om het nummer ‘Birthday’ vraagt, Greenspan net dat nummer wou beginnen. Een meer dan geslaagd en zeer charment optreden is het resultaat. Voor het publiek mag het trouwens best nog even blijven duren want de groep moet nog terugkomen voor een bisje. Graag meer Junior Boys in de toekomst.
http://www.kindamuzik.net/live/junior-boys/junior-boys-jel/14266/
Meer Junior Boys op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/junior-boys
Deel dit artikel: