• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

John Vanderslice / Anderson

Muziek die je het liefst voor jezelf houdt
18 oktober 2006, Doornroosje, Nijmegen

Tekst: Niels Steeghs

Beeld: Ilse Lambert

Publicatiedatum: 22 oktober 2006

Het is een jarenlange traditie aan de Groenewoudseweg. Telkens weer slagen de medewerkers van het knusse Nijmeegse Doornroosje er in boeiende, veelbelovende en verrassende artiesten op de bühne te brengen. Met John Vanderslice is die eer ditmaal voorbehouden aan een Amerikaan met – u dacht het al te zien aan zijn achternaam? – roots in Nederland.

Aftrappen mogen de twee heren van Anderson. Bas van Nienes en Jeroen van der Werken maken muziek die doet denken aan The Postal Service, en soms aan Infadels. Dromerige en soms bedwelmende popliedjes die hun basis hebben in de akoestische pop, maar opgesmukt zijn met elektronische geluiden. Al snel blijkt hun muziek verdomd lastig om de heupen bij stil te houden. Beide heren zijn in hun sas en blijken niet vies van een greintje cynisme.

Voor de spraakzame John Vanderslice is het de eerste tournee door Europa als hoofdact. Eerder toerde hij al eens met Barsuk-labelgenoten Death Cab For Cutie en Nada Surf over het continent. Pixel Revolt betekent voor de inwoner van San Francisco alweer zijn vijfde studioalbum in even zoveel jaren. Een doorbraak bracht die in eigen studio opgenomen plaat hem evenwel nog niet. Dat alles ondanks het feit dat Mountain Goats-tekstorakel John Darnielle er als een toegewijd eindredacteur aan bijdraagt dat Vanderslice’s teksten tot prachtige literair verhalende kunststukjes zijn verworden.

Verwacht dan ook geen vurige knallers van Vanderslice. Vaak met de ogen half gesloten, en constant gewapend met dezelfde gitaar speelt de blonde Amerikaan een intieme set. Tekstueel schieten de liedjes echter wel met scherp, door subtiele protesten tegen dé oorlog, zoals in ‘Plymouth Rock’. Vanuit het perspectief van een vers gearriveerde soldaat zingt hij "I lost the reason I’m here". Ook het kippenvelverwekkende, aan 9/11 refererende ‘Exodus Damage’ overtuigt.

Nee, het is heus niet enkel politiek protest wat de klok slaat. Met ‘Angela‘ brengt Vanderslice bijvoorbeeld een aandoenlijk en dromerig liedje over ontsnapte konijntjes en ‘Me and My 424’ is een regelrechte ode aan zijn viersporenrecorder. Noem het desnoods zijn lieflijke kant. Feitelijk maakt het de blonde zanger en diens band allemaal niet uit wat het onderwerp is, want alle nummers worden met evenveel warmte en toewijding ten gehore gebracht. John Vanderslice maakt het soort muziek dat je eigenlijk het liefst helemaal voor jezelf houdt.

http://www.kindamuzik.net/live/john-vanderslice/john-vanderslice-anderson/14227/
Meer John Vanderslice op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/john-vanderslice