Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Op woensdag vieren experiment en improvisatie hoogtij in de Paradox. Ghédalia Tazartès (foto boven)opent de avond met een blik op zijn eigenzinnige muzikale wereld. Tazartès staat aan de microfoon gekluisterd en wordt begeleid door allerhande samples. Er weerklinken abstracte noisecomposities, etnische gezangen en opzwepende dansmuziek, en zowat alles daartussen. Waaruit de muzikale achtergrond ook bestaat, Tazartès gaat er steeds op een gelijkaardige manier mee om. Hij gaat zelden op zoek naar harmonische synergie maar bouwt nieuwe muzikale lagen op die theoretisch haaks op de samples zouden staan.
Dat is de theorie want in Tazartès' wereld klopt echter elke beweging. Of de oudere man nu roept, hoge zangpartijen aanheft of lage sjamanistische keelgezangen voortbrengt, alle puzzelstukken vallen naadloos in elkaar. En omdat deze abstracte benadering nog niet voldoende is, komt er bij elk lied nog wel een belletje, een mondharmonica of ander ongein aan te pas. Gaandeweg worden de stukken gescheiden door Tazartès die op een Tibetaanse bowl slaat. En ook al verschilt de muzikale aanpak van deze onderlinge hoofdstukken niet zozeer, het is goed om te zien dat Tazartès' muzikale abstractie afwisselend en consistent genoeg is om over de hele lijn te blijven boeien. Het feit dat deze muzikale polyglot het publiek afwisselend in het Spaans en het Duits aanspreekt, benadrukt het unieke karakter van deze intrigerende figuur.
Iemand zit op het podium en bevestigt met plakband elementen in een houten kist. Enkele minuten later betreedt Sky Needle (foto boven) het podium met een instrumentarium dat het collectief (afgezien van het drumstel dan) zelf bijeen geknutseld blijkt te hebben.
Op het podium zijn drie snaarinstrumenten aanwezig die zich vooral bezighouden met een ritmische basis te leggen. Op momenten dat het geluid vermindert, wordt de aandacht steevast getrokken door een fluitend geluid dat gemaakt wordt door een man op een stoel die objecten met blaasbalgen bewerkt. En naast een drummer staat Sarah Byrne tot slot in voor de begeleidende zang.
Sky Needle maakt ritmische folk die nog het meest neigt naar de Finse folkscene die in de eerste helft van vorig decennium hoogtij vierde. Zoals toen zijn ook bij het Australische Sky Needle de ambachtelijke aanpak en het warme geluid dé elementen die een live-ervaring de moeite maken.
Voor het laatste deel van de set vergezelt Tazartès Sky Needle. Het resultaat had misschien wel straffer gekund. Tazartès houdt zich meer bedeesd dan tijdens zijn soloset waardoor hij wat door Byrnes' zang overmeesterd wordt. Toch is de samenwerking interessant, al was het maar omdat dit aangeeft hoe dicht beide bands in elkaars verlengde liggen, ofwel wat de bindende factor is in die immense zee van experimentele muziek.
http://www.kindamuzik.net/live/incubate/incubate-2013-de-woensdag/24283/
Meer Incubate op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/incubate
Deel dit artikel: