• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

I Am Kloot / Wolfling

Sinistere charmeur houdt Paradiso in zijn greep.
06 augustus 2011, Paradiso, Amsterdam

Tekst: Sander Schoemaker

Beeld: Peter

Publicatiedatum: 08 augustus 2011

John Bramwell, de frontman van I Am Kloot, komt persoonlijk de supportact introduceren. Een Amsterdammer genaamd Wolfling [foto links] met een middeleeuwse gitaar (pardon: mandoloncello), die een opmerkelijk rauw geluid uit het klassieke instrument weet te halen. De persoonlijke inleiding en de fijne liedjes van Wolfling zetten al snel een sympathieke sfeer in Paradiso. Dat er desondanks mensen zijn die nog even de vakantieplannen willen doornemen, mag de pret niet drukken. Integendeel, wanneer Bramwell het podium betreedt met I Am Kloot [foto rechts] blijkt die ineens verdubbeld.

Dat de mannen uit Manchester voorgoed afscheid hebben genomen van de pure lofi-aanpak was al duidelijk op hun laatste album. De live-uitvoering van Northern Skies heeft in ieder geval een stuk meer body dan op de plaat en ook oudere nummers hebben hun kracht behouden. Bramwell weet niet alleen precies de juiste toon te vinden in zijn stem, ook windt hij het publiek om zijn vingers met z'n karakteristieke grapjes en mimiek. Die performance is een belangrijke factor in de charme van de band.

De teksten over love and disaster ('Twist') en alcohol and disaster ('To the Brink') doen de rest. Het zijn verhalen over waanzin, hoop en hopeloze liefde. Hij is in een wat sinistere bui, bekent Bramwell lachend. En dat is een prima stemming voor de met ironie gepeperde liedjes, al wordt I Am Kloot nooit zwaar op de hand. Af en toe een snelle slok Guinness doet ook wonderen voor het gemoed. Juist die duistere ondertoon valt uitermate goed in de verdubbelde bezetting. Zo wordt 'Gods and Monsters' nog griezeliger met een saxofoon op de achtergrond. Gelukkig weet de band ook genoeg momenten in te lassen voor het klassieke mooie liedje, gebracht door een man met een gitaar. 'No Fear of Falling' is daar een mooi voorbeeld van.

Naarmate het optreden vordert, valt Bramwell wel vaak in herhaling. Dat Amsterdam weird is, is niet bepaald nieuws. Maar toch: waar iedere andere performer al lang de aandacht kwijt zou zijn, krijgt Bramwell zijn publiek zo gek om voor een willekeurige fan Happy Birthday te zingen. De toegift is ook zo'n truc. De frontman komt in zijn eentje het podium weer op en zingt zonder begeleiding een enkele regel uit 'Storm Warning', die spontaan door het publiek wordt afgemaakt. Ook de gevoelige afsluiter, 'Astray', doet hij moederziel alleen op het podium. Probeer dan nog maar eens met droge ogen de zaal uit te komen.

http://www.kindamuzik.net/live/i-am-kloot/i-am-kloot-wolfling/21916/
Meer I Am Kloot op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/i-am-kloot