• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Hayden / Taima

Tussen de Eskimo´s en de Canadese Dylan in Den Haag.
11 december 2004, Paard van Troje, Den Haag (NL)

Tekst: Maurice Dielemans

Publicatiedatum: 25 december 2004

Die zaterdag in december trokken we er op uit om het enige optreden van Hayden Desser in Nederland te zien. Het was vrij koud op de dag dat Prins Bernard zijn laatste rit maakte, al vond Hayden de temperatuur toch een heel stuk aangenamer dan een paar dagen eerder in Parijs. Misschien had dat ook meer te maken met de relaxte huiskamersfeer in de Haagse concertzaal, waardoor de jongeman achter de introverte singer-songwritermuziek zowaar humoristisch en veel spraakzamer uit de hoek kwam dan je misschien zou verwachten.

De troubadour uit Toronto, met zijn warrige haardos, armzalige legerjack en akoestische gitaar, betrad het podium als een rebelse Bob Dylan. De verstilde liedjes, die af en toe ook vanachter een digitale Kurzweiler-piano werden gespeeld, werden door de vlotte humor van Hayden aaneengeregen als parels aan een kettingdraad. Het leek hem allemaal weinig moeite te kosten. Het gekozen repertoire bestond voornamelijk uit eigen nummers van zijn meest recente langspeler, Elk Lake Serenade. "De plaat die Neil Young zou willen, maar niet meer kan maken", aldus één van de vele muziekkenners die Hayden al enige tijd op handen dragen.

De melancholische warandeliedjes van Hayden zijn kleine verhalen, die gedragen worden door de oorstrelende fluisterstem in een eenvoudig decor van traditionele folkmuziek, waarbij de kunst van het weglaten geen geringe rol speelt. Een onvergetelijke gebeurtenis tijdens het unieke optreden was het moment waarop Hayden als een levende jukebox het publiek uit een aantal covernummers liet kiezen, waaronder songs van Otis Redding, Grandaddy, Simon & Garfunkel en Leonard Cohen. De applausmeter bereikte een absoluut hoogtepunt bij de laatstgenoemde landgenoot van Hayden.

Na afloop bespeurde ik enige onzekerheid bij Hayden toen ik hem het allerlaatste exemplaar van Live at Convocation Hall liet signeren. Hoewel er weinig van te merken was, vond hij het niet eenvoudig om een Leonard Cohen-klassieker, ´Famous Blue Raincoat´, zonder band te spelen. Eerder loste hij het gebrek aan trompetten al op door met zijn mond allerlei vreemde geluiden te maken.

Over vreemde geluiden gesproken: het voorprogramma, het duo Taima uit Montreal in Canada, zong in de taal van de Eskimo´s, het Inuktitut. De zangeres had een mooie stem, maar de akoestische begeleiding was niet heel bijzonder en de brave folksongs kwamen ook niet echt bovendrijven. Je zou kunnen zeggen dat als Taima de Crowded House onder de Eskimo´s is, dat Hayden dan de Dylan van de Canadese wildernis is.

http://www.kindamuzik.net/live/hayden/hayden-taima/8246/
Meer Hayden op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/hayden