• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Harry Merry / Stoma

Als je maar lang genoeg luistert, dan wordt het vanzelf gewoon.
08 september 2006, Worm, Rotterdam

Tekst: Maurice Dielemans

Beeld: Daniël Baggerman

Publicatiedatum: 12 september 2006

Als voorprogramma van Harry Merry treedt de Rotterdamse band Stöma op. Eigenlijk staat op DooDoo’s Coffee op het affiche. Bruno van Stöma laat echter weten dat de gitarist van DooDoo’s Coffee ziek is. Het kan verkeren. Het duo Stöma blijkt hoe dan ook een waardige vervanger. Beide jongemannen, die eerst ervaring opdeden in DooDoo’s Coffee, hebben natuurlijk al het nodige missionaire werk verricht in de alternatieve muziekkringen van de havenstad.

De kracht van Stöma schuilt in de eenvoud. Bruno speelt basgitaar en Wouter drumt, en dat is wel zo’n beetje. Verder zorgt Bruno ook nog wel voor wat effecten en zang, maar veel meer geluid produceert Stöma niet. Het is ergens maar goed ook. Bruno is namelijk geen geweldige zanger of entertainer. De groep moet het vooral hebben van de georganiseerde en behoorlijk intense arrangementen, en daar zit het wel snor mee. Het lijkt goddomme wel jazz! De explosieve drumpartijen sluiten naadloos aan bij de stuwende bas van Bruno, die zich met onbloot bovenlijf en tong uit de mond flink in het zweet werkt. Hij doet me zelfs denken aan een bleke Prince.

Matroos Harry den Hartog (34) lijkt zich minder druk te maken. Hij is maar net terug van een tournee uit Amerika en moet met een flinke jetlag zijn nieuwe cd The Shunt promoten. Het blijkt niet echt nodig, want Harry Merry speelt een thuiswedstrijd voor fans van het eerste uur, die niet alleen zijn naam blijven roepen, maar ook nog eens zijn songs meezingen. Harry staat op z’n bekende manier achter een keyboard opgesteld, maakt houterige dansjes en lacht op een spontane manier, alsof hij binnenpretjes krijgt van zijn eigen riedeltjes en zwaar Rotterdamse accent. Af en toe frummelt hij wat aan zijn pruik of matrozenpak.

Wat een Harry Merry-compositie tamelijk briljant maakt, is de enorme prettig gestoorde chaos, hoe irritant en gekmakend soms ook. Het is nog steeds verwonderlijk dat Harry al die zwaar aangedikte arrangementen uit zo’n emotieloze orgeldoos krijgt. Het succes bij het Amerikaanse publiek is ook vrij eenvoudig te verklaren; daar vindt men een Europese snoeshaas als Harry maar wat interessant.

Voor het publiek in Worm lijkt het allemaal niet meer zo wereldvreemd. Als je maar lang genoeg naar de songs op The Shunt luistert, worden het vanzelf popklassiekers, die vertrouwder in de oren dan je durft te hopen. Harry Merry zelf blijft natuurlijk wel een beetje vreemd.

http://www.kindamuzik.net/live/harry-merry/harry-merry-stoma/13831/
Meer Harry Merry op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/harry-merry