• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

De oprechte fratsen van een cultheld

Rotterdammer Harry Merry, alias Harry den Hartog, is naar eigen zeggen songwriter en entertainer. Het afgelopen jaar sloot hij af met een uitgebreide tournee door Amerika. In een gehuurd busje reed hij van het rampgebied in Louisiana naar Toronto in Canada. Uiteraard trad hij op in matrozenpak.

Tekst: Maurice Dielemans

Beeld: Dennis Duijnhouwer

Publicatiedatum: 23 januari 2006

Harry, hoe kwam je eigenlijk in Amerika terecht?
“Ik was uitgenodigd door Quintron & Miss Pussycat. In een busje zijn we van New Orleans naar Canada gereden. Toen ik het tourprogramma voor het eerst zag, kon ik het niet geloven. Ik heb er daarna ook niet meer naar gekeken. Bijna iedere dag dat ik in Amerika was, heb ik opgetreden. Alleen in Montreal en Los Angeles had ik een dag vrij. Maar ik heb het overleefd.”

Hoe beviel het daar?
“Iedere stad is weer anders. We arriveerden vlak nadat de orkaan Katrina in New Orleans was uitgeraasd. Hele gebieden waren leeg en huizen waren tot op de grond toe vernield. Ook het huis van Fats Domino was weggewaaid.
In Memphis waren veel kettingrokers. Verder zag je overal Elvis, reclameborden voor Graceland en borden die laten zien hoe je er moet komen. Er werd ook veel gefeest en geknokt in Memphis. De mensen gaan op een dramatische manier met elkaar om. De lokale bands spoten flink met bier en het publiek ging met elkaar op de vuist. Ik trad vroeg in de avond op, toen waren er nog niet veel mensen. Vooral in Los Angeles kreeg ik enthousiaste reacties. Er werd veel gelachen, geloof ik. Ik heb een hele stapel foto´s gemaakt. Er zitten er nog een paar in mijn andere jas, die ik in Laguna Beach ben vergeten. Daar sliep ik bij een vriendin. Haar buurman heet Richie Sambora, de gitarist van Bon Jovi.”

Ik hoorde dat je goed bevriend bent Ariel Pink.
“Ariel Pink zocht contact met me via Internet. In Los Angeles sliep ik bij hem. Hij woont in de garage van zijn moeder. Ik heb daar ook in de buurt opgetreden, in Club Screwball. De eigenaar is de voormalig drummer van The Germs, een legendarische punkband uit de jaren zeventig.”

Wie heb je nog meer ontmoet?
“Ken je de lp Hunky Dory van David Bowie? Het liedje ‘Fill Your Heart’, het eerste nummer van kant twee, is door Biff Rose gecomponeerd. Hij is een obscure singer-songwriter uit de jaren zestig. Biff Rose treedt nog steeds op. Hij is een wat oudere man geworden. Ik heb met hem gespeeld. Ja, niemand minder dan Biff Rose leende mijn keyboard!”

Even iets heel anders: jaren geleden vertelde dat je van plan bent om voor je veertigste een opera te schrijven. Gaat dat nog lukken?
“Als het niet gelukt is tegen de tijd dat je veertig bent, dan zie het er niet naar uit dat het alsnog gaat lukken. Na je veertigste doe je heel andere dingen, die waarschijnlijk ook heel belangrijk zijn. Je schrijft dan bijvoorbeeld boeken. Maar voor die tijd wil ik een opera maken én getrouwd zijn.”

Hoe ver ben gevorderd met de opera?
“Er is al een duidelijk idee, dat ik nog aan het uitwerken ben. Gelukkig heb ik nog een paar jaar voor de boeg. Ik ben nu eenmaal gefascineerd door de combinatie van klanken. Dat verschillende stemmen samen een akkoord kunnen vormen, vind ik erg interessant. Een element als harmonie spreekt me ook aan, maar dat vind je ook bij The Beatles terug. Voor de heftigheid moet je bij opera zijn.”

Vind je het soms niet erg moeilijk om bijna alles alleen te moeten doen?
“Ik heb er geen hekel aan om met anderen samen te werken, zolang de locatie maar in Nederland is. Het nummer ‘Clarissa’, dat op mijn cd staat, schreef ik met Ricky de Sire, alias Erik de Boer. Momenteel is er een aantal muzikanten uit Rotterdam waarmee ik nieuwe dingen uitprobeer. Maar ik denk niet dat op tournee gaan met andere muzikanten mogelijk zal zijn. Meestal hebben ze een baan waar ze moeilijk los van kunnen komen. Ik vind het makkelijker om in mijn eentje te reizen, want dat scheelt gewicht, ruimte en bagage. Ik denk er wel over om een band op tournee mee te nemen, maar dan zet ik ze op een cd-tje, dat is een stuk lichter.”

‘Clarissa’ is prachtig gezongen. Heb je stiekem zanglessen gevolgd?
“Nee, dat is allemaal vanzelf gegaan. Toen ik voor het eerst op een podium voor publiek zong, was ik bloednerveus. Ik weet het nog goed, dat was op het Chaos Festival in Haarlem, nog voor het optreden in Rotown.”

Er zijn veel invloeden in jouw muziek te horen. Waar haal je die toch vandaan?
“‘Rock & Roll Postman’, bijvoorbeeld, is een nieuw nummer, dat geïnspireerd is door het nummer ‘Succes Story’ van The Who-lp The Who by Numbers. Op die plaat staat ook het nummer ‘Squeeze Box’. Maar ik luister ook af en toe naar Destiny’s Child. ´Lose My Breath´ is pure karate.
Maar voor welk internetmagazine schrijf je ook alweer? Internet is soms heel handig. Ik denk er over om lid te worden van het Godfried Bomans Genootschap, dat kost maar een paar euro per jaar.”

Harry Merry live:
28/01 Live in Your Living Room, Rotterdam (NL)
12/02 Theater Zuidplein, Rotterdam (NL)
18/02 Mansionparty, Nijmegen (NL)
08/04 Le Lieu Unique, Nantes (F)

http://www.kindamuzik.net/interview/harry-merry/de-oprechte-fratsen-van-een-cultheld/11752/
Meer Harry Merry op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/harry-merry