• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Hank Williams III

De gespleten persoonlijkheid van Hank Williams III.
02 juli 2012, Effenaar, Eindhoven

Tekst: Jeroen Gelissen

Beeld: Jan Mulders

Publicatiedatum: 06 juli 2012

Country-punk Shelton Hank Williams de Derde, ook wel Hank Williams III of Hank 3 genoemd, is de jongste telg uit de Amerikaanse countryfamilie Williams en een enfant terrible pur sang. Onder de bolster van banjotokkeltjes en vioolstrijkjes schuilt een ruwe kern met een hang naar het occulte en overdadig alcohol- en drugsgebruik. Maar Williams III is ook een productieve multi-instrumentalist die er niet voor terugdeinst zijn voorliefde voor country en extreme metal te etaleren.

Zo verschenen vorig jaar maar liefst vier albums in één keer: de country-based dubbelaar Ghost to a Ghost/Gutter Town, het trage, bijna industriële Attention Deficit Domination en het bizarre Melvinsachtige 3 Bar Ranch Cattle Callin'. Het vierluik illustreert feilloos zijn veelzijdigheid, en dat vertaalt zich vanavond in een zeer gemêleerd publiek.

Tijdens het bijna vier uur durende marathonoptreden staat dit recente epos centraal. Het eerste deel staat in het teken van Williams' country-oeuvre. Bijgestaan door een fraai gezelschap rednecks galoppeert hij in zijn met metalpatches bezaaide spijkerkleding door desolate dorpjes langs de oever van de Mississippi; drinkt hij liters whisky; rookt hij geestverruimende sigaretten en brengt hij een ode aan zijn overleden grootvader - de legendarische countryzanger Hank Williams - met diens 'I Never Get out of This World Alive'.

Toch is er op het podium geen spoor van drugs of whisky te bekennen. Op de (overdadige) entourage aan versterkers staan slechts een paar flesjes water en Williams stoomt zonder pauze door zijn nummers. "That's one hour and thirty-six minutes of the country side of the show!", kondigt aan dat Williams III klaar is voor deel twee. De akoestische gitaar wordt verruild voor een elektrische en na nog wat stevige, met punk en metal gelardeerde countrysongs, wordt plots het licht gedoofd. Gehaast verlaten enkele muzikanten het podium en wisselt Williams zijn bepatchte spijkerjasje voor een zwart overhemd.

Williams III, nog enkel verlicht door één spotlicht, wordt omfloerst door duisternis. Achter hem zit drummer Blue eveneens gehuld in het duister en op een groot scherm worden illustere horror- en sciencefictionbeelden geprojecteerd. Wanneer Williams III de openingstonen van Attention Deficit Domination inzet, wordt duidelijk waarom er zoveel versterkers op het podium staan. Een logge, machinale gitaarmuur schuift traag de zaal in. Het countrydeel van de fanschare kijkt angstvallig om zich heen en verlaat stilletjes de zaal. De bizarre, hoge zang van Williams zwelgt over de trage riffs en geeft het geheel een luguber effect mee.

Na ruim een uur verbijsterd toekijken breekt het laatste deel van de show aan. Williams heeft geen moment pauze genomen en het adaptieve spel van drummer Blue past zich moeiteloos aan Williams' gespleten persoonlijkheid aan. Een tweede gitarist betreedt het podium en opnieuw vindt een wisseling van kledij plaats, ditmaal zwarte bodyprotectors, zakdoeken die het gezicht op de ogen na bedekken en cowboyhoeden. Het is tijd voor een lomp staaltje groovende freak-metal, waarbij zelfs nog even aan Slayer wordt gerefereerd.

Maar Williams III stelt ook het uithoudingsvermogen van de aanwezigen behoorlijk op de proef. Bijna vier uur toekijken begint zelfs bij de diehards zijn tol te eisen. Williams III is echter onvermurwbaar en speelt door tot ook de laatste aanwezige gebroken is.

http://www.kindamuzik.net/live/hank-iii/hank-williams-iii/23051/
Meer Hank III op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/hank-iii