http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Grey DeLisle / Tim Easton
Easton warmt de zaal op, DeLisle maakt het af.
11 oktober 2003, Vredenburg, Utrecht (NL)
Tekst: Han Orsel
Publicatiedatum: 13 oktober 2003
Ze staan er bij als de eerste de beste bruiloftsband, Grey DeLisle en haar mannen. Marvin Etzioni, Murry Hammond en Perry Ostrin in goed gesneden pakken, met van die dunne dasjes. Grey zelf in een blauwgroen gewaad, waarin haar indrukwekkende boezem goed uitkomt, althans zolang ze geen autoharp speelt.
De band is er duidelijk klaar voor en trapt enthousiast af met hun versie van Elvis Presleys 'That's Alright Mamma', de vaste opener van de band. Daarna volgen 'Ferris Wheels and Freakshows', 'Usted' en 'Sabor A Mi', nummers die we kennen van Grey DeLisles cd's 'Heartbreaker' en 'The Small Time'. Stuk voor stuk krijgen ze uitvoeringen vol overgave. Vooral bij 'Beautiful Mistake' gooit Grey al haar acteertalent in de strijd en daar heeft ze heel wat van in huis. Ook krijgen we, bijvoorbeeld in de vorm 'Jewel of Abilene', voorproefjes van de nieuwe cd. En die voorproefjes smaken uitstekend.
Drummer Perry Ostrin heeft inmiddels zijn jasje uitgedaan.
De rolverdeling binnen de band wordt al snel duidelijk: drummer Ostrin en bassist Murry Hammond, die in zijn maatpak en ouderwetse bril wel wat weg heeft van Hank B. Marvin, zorgen voor een solide fundament waarop Grey DeLisle en Marvin Etzioni hun kunsten kunnen vertonen. Etzioni krijgt volop de ruimte om te soleren.
De Lisle mag trots zijn op de klassemuzikanten om haar heen. Murry Hammond, DeLisle's echtgenoot, heeft ruime ervaring opgedaan in de Old 97's en Etzioni heeft na zijn tijd bij Lone Justice een eindeloze hoeveelheid productieklussen gedaan, van Peter Case tot Counting Crows.
Eerder die avond hadden we al mogen genieten van Tim Easton. Zichzelf begeleidend op gitaar en mondharmonica bracht hij in een behoorlijk tempo songs van zijn drie solo-cd's. Het publiek zat ademloos naar hem te luisteren en een aantal maal liet Easton zich ontvallen hoe bijzonder hij dat vond. De avond daarvoor was zijn optreden in Dortmund nog ruw onderbroken door een dronken Duitser.
'Poor, Poor LA', 'Lexington Jail', 'Bad Florida', 'Carry Me': allemaal krijgen ze die kenmerkende Dylanesque uitvoering, soms met inleiding van enkele woorden. Bij een paar nummers krijgt Easton versterking van Marvin Etzioni.
De kleine zaal van Vredenburg is flink gevuld, zo'n driehonderd bezoekers hoor ik later. Voor een groot deel bestaat het publiek uit de vaste club die op dit soort concerten afkomt: mensen met echtgenoot, hypotheek, voor wie Slaid Cleaves het centrum van het muzikale universum is. Ik generaliseer even. Er liepen ook twee identieke Guided By Voices-T-shirts rond.
http://www.kindamuzik.net/live/grey-delisle/grey-delisle-tim-easton/4242/
Meer Grey DeLisle op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/grey-delisle
Deel dit artikel: