• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Gotan Project

Griezelig perfecte show.
19 mei 2010, Paradiso, Amsterdam

Tekst: René Passet

Beeld: René Passet

Publicatiedatum: 22 mei 2010

"Waar is hier het toilet?" Nee, Gotan Project in Paradiso trekt niet het standaardpubliek dat blindelings de weg weet in de voormalige kerk. In plaats van kids met verwassen concertshirts schuifelen er vanavond opvallend veel gejurkte vrouwen op hakken en heren met overhemden en grijze slapen over de Paradisotrappen.

Aan het begin van de avond waagt een dapper stel zich aan een innige tango op de nog verlaten dansvloer, waarbij er authentieke klassiekers van Carlos Gardel en Angel Vargas uit de boxen rollen. Maar al snel lukt uitbundig zwieren niet meer, doordat de zaal in rap tempo volloopt. Het concert is al weken uitverkocht.

Vernieuwing in de orthodox ingestelde tangoscene is schaars, waardoor de nuevo tango van het Argentijns/Spaanse gezelschap al drie albums lang in vruchtbare bodem valt. Sedert tien jaar combineren Philippe Cohen Solal, Eduardo Makaroff en Christoph Müller bandeon en spaanse gitaar met moderne elektronica. En - niet toevallig - met dub, dat hetzelfde lome ritme heeft als veel tango.

Op de nieuwste cd Tango 3.0 flirt Gotan Project ook voorzichtig met andere muzieksoorten zoals Badalamenti-achtige americana. Maar aan de succesformule is verder weinig veranderd. Waarom zou de band ook, als de shows avond na avond uitverkopen en Gotans muziek talloze films en documentaires haalt?

Tango is stijlvolle muziek, snapt Gotan Project als geen ander. En dus staat het drietal - aangevuld met een centraal geplaatste bandeonspeler, een trompettiste/violiste en een pianist - strak in het krijtstreeppak. Ze lijken zo uit de tv-serie Mad Men gestapt. De gehele show is net zo strak geregisseerd als operatie Desert Storm en biedt nauwelijks ruimte voor improvisatie. Al was het maar vanwege de meedraaiende filmbeelden (geprojecteerd op een imposant gordijn van meterslange zilveren kettingen).

Het mooiste moment van het griezelig perfecte optreden zit dan ook aan het begin, als de microfoon van zangeres Cristina Vilallonga het na een zorgvuldig opgebouwd intro laat afweten. Normaal gesproken is zoiets dodelijk. Maar Makaroff dimt routineus zijn gitaarspel, waarna een uiterst relaxed reagerende Vilallonga de zaal muisstil krijgt met haar onversterkte zang. Vanaf dat moment eet een uitbundig Paradiso uit haar hand. En terecht.

Voor een volgende tournee zou Gotan Project de strakke regie en de vaste playlist eens moeten loslaten. Dan gebeuren er vast ineens heel spannende dingen op het podium. Nu is het vooral mooi en professioneel. Maar ook ietwat braaf.

http://www.kindamuzik.net/live/gotan-project/gotan-project-2133/20205/
Meer Gotan Project op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/gotan-project