• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Gorefest / Astrosoniq

Neerlands beste metalband hoogtepunt van Jazz Festival Breda.
26 mei 2006, Mezz, Breda

Tekst: Michel van der Westen

Beeld: Ronnie Heidanus

Publicatiedatum: 30 mei 2006

De programmeur van Mezz verdient een koninklijke onderscheiding, door op de tweede dag van het gezapige Jazz Festival Breda gewoon Astrosoniq en Gorefest weg te zetten. De welverdiende medaille krijgt helaas minder glans door de ronduit tegenvallende opkomst voor deze interessante combi. Door de aanhoudende regen is het jazzfestival al letterlijk in het water gevallen, de wraak van Mezz is ook maar bitterzoet.

Wanneer de vier instrumentalisten van Astrosoniq[foto rechts] het podium betreden en de eerste stonerjam inzetten, telt de zaal een schampere vijftig liefhebbers. Jammer, want Astrosoniq begint best lekker, met enigszins voorspelbare, maar alleszins acceptabele stonerrock. De rest van de band onthaast, terwijl drummer Marcel van de Vondervoort zich druk maakt met talloze ter plekke verzonnen roffeltjes.

Pas wanneer zanger Fred van Bergen ten tonele verschijnt, toont Astrosoniq zijn kwetsbaarheid; de band heeft dan wel een zanger, maar helaas geen frontman. Er gebeurt helemaal niks op het podium. Interactie tussen de bandleden valt ook al niet te ontwaren. Pas wanneer bassist Erik de Vocht als een jonge Ronnie James Dio voor de tweede stem zorgt, gaan de liedjes echt leven. Werk aan de winkel, jongens!

Met Gorefest in aantocht is de zaal toch inmiddels halfvolgelopen, dus een geslaagde avond zal het sowieso worden. Gorefest begint dan ook medogenloos: hard, snel en een reactie van de fans wordt pas na drie nummers toegestaan. Alsof het 31 december is, belooft grunter-bassist Jan-Chris de Koeijer dat het vanaf nu nog enkel oud en nieuw is wat de klok slaat. En het vuurwerk gaat weer verder! Gorefest werkt zich door oud en nieuw materiaal heen, waarbij vooral de solo's van Boudewijn Bonebakker de show stelen. Met zijn vingervlugge snarenplukkerij weet hij een extra dimensie toe te voegen aan de botte rifferij van Frank Harthoorn [foto links], waar overigens niks mis mee is. De gitaristen vullen elkaar uitstekend aan, vooral in de twinsolo's.

Hoe goed Gorefest ook als band werkt, met Ed Warby als nimmerfalend werkpaard achter zijn gigantische drumkit, en met een fantastische lichtshow met stroboscopisch spervuur, het wat oudere publiek verschanst zich aan de bar. Het moshen staat op een laag pitje, ondanks een tiental jongelingen, die elkaar om de vijf minuten even gewelddadig knuffelen. Nice try, kids! Voor het podium hebben de fotografen voldoende ruimte om rustig heen en weer te kuieren.

Dankzij Jan-Chris de Koeijers brute grunt en dito basspel wordt het optreden na zo'n drie kwartier aardig voorspelbaar. Na de reguliere set reageert het publiek redelijk lauw, en verdient het eigenlijk geen toegift. Pas dan slaat de vlam een beetje in de pan en doen de heren maar liefst vier nummers, alsof erom gevraagd was!

Enfin, ik ben mede dankzij Frank 'Harthoornd' en ik kan even geen deaf metal meer horen. Maar dit avondje Gorefest was geweldig!

http://www.kindamuzik.net/live/gorefest/gorefest-astrosoniq/13020/
Meer Gorefest op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/gorefest