Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Eind 2005 staat Gogol Bordello [foto's rechts] in een matig gevulde Paradiso-bovenzaal. De balkanpatchankavonk slaat direct over, leidend tot een Mano Negra-achtige feeststemming. Zal dit zo’n legendarisch concert blijken waarvan velen zeggen dat ze erbij waren, wanneer duizenden op Lowlands in de ban raken van deze aanstekelijke gypsy punk? Alle kans, want in Biddinghuizen staat Gogol Bordello naar verluidt op een groter podium dan de Lima-‘wereldmuziektent’. Frontman Eugene Hütz mag vanachter de wheels of steel bovendien een transglobaal volksdansfeest bouwen. Let maar op: ineens was het heel druk bij hun eerste Nederlandse concert. Ach: wat is er mis met een leugentje om indruk te maken op je vrienden?
À propos: vrienden. De twee sympathieke Friezen van voorprogramma Pigmeat [foto links] zijn de vriendelijkheid zelve. De innemende droogkomieke humor van keuvelaar Jankobus Seunnenga grenst aan clowneske kleinkunst. Het ene moment speelt hij net als Jethro Tull’s Ian Anderson een nummer lang op één been, het volgende steekt Seunnenga de draak met rocktrucjes als drumstokwerpen en –opvangen; wat natúúrlijk uitloopt op een hilarische mislukking. De Melkweg buldert hoofdschuddend van de lach.
Vanachter de gespeelde minkukelperformance weten Seunnenga en Haima verdomd goed wat ze doen. Met een kickdrum en een arsenaal snaarinstrumenten (akoestische en elektrische gitaren, banjo, ukelele, mandoline) spelen ze strak door een brede catalogus tussen Russische liederlijkheid, balkanpolka en Weense wals; Texaanse country, Nederlandse traditionals en Ierse tempofolk met tussendoor een stukje Heimatmelodie en een cover van Britney Spears’ ‘Oops!... I did it again’. Als je zingt over een DAF-je, Friezen die liever in de Alpen wonen en Russische bietensoep lacht zelfs de grootste cynicus. Van de Melkweg tot het Wereldkampioenschap Hooivorkgooien (zo stelt het toerschema!), het cabareteske Pigmeat staat garant voor folk én fun.
Voor Eugene Hütz en co begint de oogsttijd. De groep gaat binnen het jaar van de Paradiso-bovenzaal naar Lowlands, met tussendoor elk zichzelf respecterend festival en de Vans Warped Tour. Was de eerste live-kennismaking een overweldigende verrassing, in de Melkweg lijkt Gogol Bordello minder gretig. Het hoge podium zorgt voor afstand tot het publiek en een woordje tussendoor zou heus niet misstaan. Het concert is geen moetje, maar het knetterende vuur van een show op ooghoogte ontbreekt.
Kniesoor? Zeker, want Gogol Bordello stoomt van het ene naar het andere temponummer en het publiek hupst uitgelaten rond. Een bezoekersschare trouwens, die gezellig gemêleerd is: folkies op sandalen, hanenkampunkers in leren jasjes, crusties, wereldmuziekliefhebbers, een verdwaalde reggaeman; ze zijn er allemaal en hossen gebroederlijk naast elkaar.
Waaraan dat ligt? Deze aanstekelijke potpourri van hoogtempo-folkpunk, balkanhoempa, jakkerende zigeunerviool, twee losgeslagen gogogirls met wasborden (de nostalgische variant wel te verstaan) en de theatrale persoonlijkheid Eugene Hütz in het middelpunt van de belangstelling, zet de dansvoeten onherroepelijk in beweging.
Gogol Bordello moet oppassen geen gelikte shows op de automatische piloot te gaan afdraaien. Even zo goed is zeker dat met Lowlands in de achterzak weinig in de weg staat voor een doorbraak van dit geschifte balkanpatchanka-orkest. Immers: dankzij Gogol Bordello huilt het zigeunerkind niet langer; het lacht, drinkt en viert uitbundig feest.
http://www.kindamuzik.net/live/gogol-bordello/gogol-bordello-pigmeat/13205/
Meer Gogol Bordello op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/gogol-bordello
Deel dit artikel: