• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Gang of Four / AV Okubo

Gitaarvenijn en Rode Boekjes.
22 april 2015, Vera, Groningen

Tekst: André Rozendaal

Publicatiedatum: 23 april 2015

Reünies van bands die in een grijs verleden muzikale triomfen vierden, kunnen wel eens op een tegenvaller uitlopen. "Een gebrek aan energie en urgentie" of "flink grijs geworden" en "uitgezakte bandleden" zijn veelgehoorde commentaren. Toch zijn er uitzonderingen: in 2005 kwam de Britse postpunkband Gang of Four in de originele bezetting bijeen en gaf een verpletterend goed optreden in de Melkweg. Er volgde zelfs een nieuwe plaat, die dit jaar werd opgevolgd door het met een voldoende wegkomende What Happens Next.

Het grote verschil met de comeback van tien jaar geleden is dat alleen gitarist Andy Gill nog over is van de originele bezetting. Hij speelt nu met een drietal jonge honden die zijn zonen hadden kunnen zijn. In Vera, de club waar Gang of Four in 1980 al twee keer optrad, blijkt dat Gill de band nog altijd moet dragen. Als voorprogramma staat AV Okubo uit China op de planken. Het is de eerste Chinese band ooit in Vera. De overeenkomst met Gang of Four is het maatschappijkritische karakter van de teksten. Zo draagt de zanger - wellicht naar analogie met het Rode Boekje van Mao, maar dan om zijn gal mee te spuwen - teksten voor uit een handzaam rood boekje.

De muziek van AV Okubo laveert tussen powerpop, punk en electro. De zanger staat in regenjas op het podium en declameert de teksten door een vocoder. Dat stemeffect voegt weinig toe, want wanneer hij gewoon door een microfoon zingt, blijkt hij te beschikken over vocalen die rauw genoeg zijn om makkelijk overeind te blijven. De nummers hebben iets naïefs, maar zijn op momenten vindingrijk, bijvoorbeeld als een stuk muzak overgaat in een punkgitaaruitbarsting. De meeste aandacht trekt de uitstekende drumster, die met trefzekere breaks en straffe ritmes de show steelt.

De muzikale erfenis van Gang of Four [foto] ijlt tot op de dag van vandaag na. Van R.E.M. tot Franz Ferdinand: alle zeggen te zijn beïnvloed door de band uit Leeds die als een van de eerste funkelementen toevoegde aan rauwe punkklanken op het politiek geëngageerde meesterwerk Entertainment! (1979). En hoewel er enkele, met lichte mystiek en beats opgesierde nummers van de nieuwe plaat langskomen, komt het merendeels veertigpluspubliek uiteraard voor ouwe krakers als 'Damaged Goods' en 'Not Great Men'. Die worden weliswaar met een tergend hard maar kraakhelder geluidsvolume gespeeld, maar ook in een te langzaam tempo, waardoor ze ietwat spanningsloos blijven.

De constante factor die het optreden toch opwindend maakt, is Andy Gill. Zijn zelfs na ruim 35 jaar nog uniek klinkende gitaarspel zorgt voor opwinding en zelfs enig muzikaal gevaar, zeker wanneer hij al spelend stoïcijns en onberekenbaar het publiek in kijkt. Messcherp, vuig en gortdroog klinkend en alsof het hem geen enkele moeite kost, stuurt hij zijn venijnige en meestal dansbare gitaarkronkels de zaal in, zoals in een giftig 'At Home He's a Tourist', waarin de zang van poseur John Sterry wel op zijn plek valt. Ofschoon Sterry er ook in de overige nummers mee wegkomt, zoals in een stuwend 'To Hell with Poverty!', overschreeuwt hij zichzelf te vaak en ontbreekt bij hem het charisma dat de originele zanger John King wel heeft. Toch is het ruim drie decennia later een prettig weerzien met Gang of Four in Vera.      

Foto van Vera huisfotograaf Simone van der Heijden       

http://www.kindamuzik.net/live/gang-of-four/gang-of-four-av-okubo/25901/
Meer Gang of Four op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/gang-of-four