• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Elysian Fields / Yuppie Flu

Te lang op zoek naar evenwicht.
13 november 2005, Botanique, Brussel (B)

Tekst: Milo Vandevelde

Beeld: Frederik Van Rumst

Publicatiedatum: 17 november 2005

Met de nieuwe plaat Bum Raps & Love Taps onder de arm maakte Elysian Fields zondag zijn ondertussen traditionele opwachting in de Botanique. Gezien dit bezoek kaderde in een reeks van vier concerten in België was de opkomst in de Orangerie bevredigend.

Voorprogramma was het indierockgezelschap Yuppie Flu. Die waren in het land ter promotie van Toast Masters, dat zopas verscheen in de Benelux. De Italianen vierden onlangs hun tienjarig jubileum maar bleken er al die tijd niet in geslaagd een eigen geluid te vinden. Bij letterlijk elk nummer leek het alsof ze lukraak in een grote ton grabbelden om te kijken welke invloed er deze keer dik bovenop moest liggen. Je was geneigd het allemaal nog sympathiek en zeer degelijk te vinden zolang ze laveerden tussen Pavement en Mercury Rev. Maar toen de keyboardspeler van orgelklanken op synths overschakelde en de groep het Grandaddypad insloeg raakte je geduld langzaam op. En dan moesten nog enkele halfslachtige uitstapjes naar de eenentwintigste eeuw volgen met voorspelbare laptopritmes en dito postrockoutro's.

Ook Elysian Fields krijgt al tien jaar steeds wisselende etiketten 'klinkt als' opgekleefd. In hun geval mag dat wel eens gaan ophouden, want hun oeuvre klinkt te consistent en te apart om die allemaal te verantwoorden. Zangeres Jennifer Charles en gitarist Oren Bloedow vormen nog steeds de spil van de groep. Dat werd treffend geïllustreerd door de podiumopstelling, waarbij drummer en toetsenist naar de uithoeken waren verbannen. Hoe uitgekiend en broos het evenwicht tussen de subtiele basis en de gevarieerde stoorzenders in hun songs wel is, maakte hun optreden waarschijnlijk ongewild duidelijk.

Dat viel achteraf bekeken immers bruusk uiteen in twee delen. Een en ander begon nog veelbelovend met een psychedelisch aandoende intro, waarna ze 'Sharpening Skills' en 'Lions in the Storm' aansneden. Bij dat tweede nummer, nochtans een van de betere op Bum Raps & Love Taps, begon het je te dagen dat de ondefinieerbare maar voor deze muziek essentiële spanning ontbrak. Elysian Fields klonk ruim drie kwartier té subtiel, té ingehouden, té ongrijpbaar en daardoor vrijblijvend en vlak. Enige rimpel in het water was de droge klik toen Bloedow halverwege een song zijn akoestische gitaar inplugde. Je begon je naderhand te ergeren aan het overdreven zelfbewustzijn waarmee de groepsleden in slow motion over het podium bewogen. Vervolgens kreeg je de neiging na elk nummer te kijken hoe laat het was.

Net toen je je ertoe wou verlagen dan maar dromerig naar la Charles te staren, hervond de groep haar evenwicht. Bij 'Shooting Stars' twijfelde je nog of het geen vals alarm was. Dat nummer moet het immers net hebben van de sensuele lethargie die ondertussen als een deken over de zaal lag. Maar met 'Flatline', van de door Steve Albini opgenomen, nooit verschenen tweede plaat Clinical Trial, zette het herstel zich door. "... there's a flat line creeping through the sun / It's got a choke hold on everyone" klonk Charles voor het eerst overtuigend. 'Hearts are Open Graves' klonk vervolgens adembenemend. Ook het titelnummer van de nieuwe plaat werd uitstekend vertolkt. En leek het optreden eerst eeuwen te duren, was het na 'Lame Lady of the Highways' plots te snel afgelopen.

Er werd gelukkig niet moeilijk gedaan over bisnummers. 'Set the Grass on Fire' rook wel naar overcompensatie: stampende bluesrock die rechtstreeks van de sportschool kwam en iets te banaal contrasteerde met de rest van de set. Twee afsluiters breiden toch nog een prachtig slot aan een wisselvallige avond. Het afwisselend door Charles en Bloedow gezongen en aan Cohen schatplichtige 'Passing on the Stairs' was al het hoogtepunt op Dreams That Breathe Your Name en klonk live nog melancholischer. Slotakkoord was een cover van Jezebel, geschreven door Aznavour en definitief vastgelegd door Piaf.

http://www.kindamuzik.net/live/elysian-fields/elysian-fields-yuppie-flu/11240/
Meer Elysian Fields op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/elysian-fields