Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
In het publiek staan mannen die ogenschijnlijk rechtstreeks vanuit hun werk zijn gekomen. Het jasje van hun pak gaat uit en ze klappen uitbundig mee met de donkere klanken van de muziek. Zo'n vier jaar geleden was er tijdens hun optreden in dezelfde stad, in Vera, geen pak te bekennen. Editors is zo langzamerhand een grote band aan het worden.
Voordat het hun beurt is, verrassen The Maccabees aangenaam. Hun aan Vampire Weekend en The Feelies refererende artrock overtuigt. De ritmisch sterke muziek en de voordracht vol dramatiek van zanger Orlando Weeks schudden de zaal goed wakker.
Editors weet eveneens wel raad met grote gebaren. De lichtshow is indrukwekkend en het grote LED-scherm op de achtergrond wisselt onderhoudende visuals af. Maar de echte blikvanger is zanger Tom Smith. Die, wanneer hij geen toets of snaar beroert, met zijn microfoonstandaard stoeit en zijn teksten met dwingende armgebaren ondersteunt. Het geluid is volledig afgestemd op zijn magnifieke walrusstem, die tijdens de synthsongs van het nieuwe album nog meer indruk maakt, en excelleert in 'Like Treasure' en 'Bricks and Mortar'.
De gitaren krijgen als gevolg een minder prominente plaats in het geluid, waardoor de songs van de vorige platen niet overdonderen. Uitzondering is 'Escape The Nest' dat door gitarist Chris Urbanowicz van een onontkoombaar gierende snit wordt voorzien, waarmee hij de duidelijke overeenkomsten aantoont tussen zijn spel en dat van The Edge op de eerste U2-platen.
Het vrijwel gitaarloze materiaal van In This Light and on This Evening brengt afwisseling in de set, en borduurt voort op dezelfde donkere stemming en opbouw als de andere songs. Zodat alles naadloos in elkaar overloopt. Het livegeluid van de synthesizers voegt een extra dimensie toe. Zeker aan 'Eat Raw Meat = Blood Drool', de zwakke broeder van de plaat. Op het podium klinkt het ongemeen vitaal en vindingrijk, waarbij de vaak holle en te hard afgestelde drumsound ineens een meerwaarde krijgt.
De slimme vondst van Editors is dat het dunne livegeluid de zwaarmoedige muziek toegankelijker maakt. Zo toegankelijk dat het actieve publiek in de toegift met 'Papillon' een massaal meespringbaar Faithless-moment krijgt. Diezelfde extase keert volgend jaar ongetwijfeld terug op menige festivalweide. Terwijl de gitaarliefhebber zich achter zijn oren krabt, krijgt Editors alleen maar meer fans.
http://www.kindamuzik.net/live/editors/editors-the-maccabees/19399/
Meer Editors op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/editors
Deel dit artikel: