• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Dour Festival 2008

Ontdekking troef tijdens vier geweldige dagen Dour.
17 juli 2008, Festivalweide Dour

Tekst: Tim Caenepeel

Beeld: Thomas van der Aa

Publicatiedatum: 27 juli 2008

Jaar na jaar weet Dour uit te pakken met een bonte mengeling van jong geweld en oude waarden. Dit jaar is dat niet anders. Zo'n 200 acts verspreid over vier dagen met een aanbod dat reikt van dreunende electro tot bitterzoete indiepop. Dé succesformule waarmee Dour ook dit jaar weer een ijzersterke affiche presenteert.

De ontdekkingen
Dour is zonder twijfel het festival van de ontdekkingen. Het is geen gemakkelijke opgave om het kaf van het koren te scheiden met zo'n ruime keuze. Voor de eerste echte ontdekking is het wachten tot donderdagavond. In de Eastpak Core Stage staat dan The Whitest Boy Alive [foto boven] uit Duitsland. Deze vier heren combineren indiepop met minimal en strakke beats om zo tot een heuse feestsfeer te komen.

Het optreden komt rustig op gang om dan met enkele singles en covers de tent te laten ontploffen. De stem van zanger Erlend Øye klinkt bij momenten redelijk monotoon; het zijn de ongelooflijk swingende baslijn en stevige beat die dit groepje rechthouden. The Whitest Boy Alive brengt een zeer geslaagd optreden op de eerste festivaldag.

Op vrijdag laat Ratatat, een alternatieve instrumentale electroband, de Dance Hall uit zijn voegen barsten. Een moddervet synthgeluid, gecreëerd door een erg vervormde gitaarsound, en een knallende drumcomputer brengen nummers van pure klasse tot op de weide. Ratatat maakt niet meteen de meest opzwepende muziek, daarvoor zijn de beats niet snel genoeg, maar de lang uitgesponnen elektronische tonen zorgen voor een bijna hypnotisch geluid. Soms mist de set enige variatie maar al met al brengt Ratatat het er zeer sterk vanaf.

Op zaterdag staat een experimentele indierockband uit Montréal geprogrammeerd. Gezien de vele topbands die de laatste jaren ontstaan zijn in die regio zijn de verwachtingen ook nu weer hooggespannen. Miracle Fortress [foto rechts] maakt vanaf de eerste noot duidelijk dat het zijn afkomst waardig is. Ondanks de verloren instrumenten en de zeer beperkte mogelijkheden weet dit jonge Canadese groepje tijdens zijn erg verkorte set te blijven boeien. De nummers zijn heel gevarieerd en klinken over het algemeen erg goed. Het is voorlopig gissen hoe een volledig aangeklede set zou klinken, maar op Dour klinkt het alvast meer dan behoorlijk.

De laatste festivaldag wordt men overladen met straffe groepen. Als eerste is het Noorse Efterklang [foto links] aan de beurt. Met acht man staan ze op het podium en allemaal dragen ze op unieke wijze bij aan het totaalgeluid. De vele verschillende instrumenten doen denken aan groepen als Arcade Fire, die in een soortgelijk genre opereren. Maar het zijn bovenal de nummers die dit optreden tot een van de hoogtepunten van Dour maken. De groep laat een onvergetelijke indruk achter en blaast tijdens zijn korte verschijning menig festivalganger van zijn sokken.

Wat later staat Why? in de Marquee. Deze band creëert een zeer atypisch psychedelisch geluid dat resulteert in ijzersterke en bovenal boeiende nummers. De setlist stapelt de hoogtepunten op en katapulteert Why? eveneens tot één van de ontdekkingen van Dour.

Tegen het vallen van de avond staat het weinig verhullende Fujiya & Miyagi te spelen in de Marquee. Een Britse krautrockgroep die nogal dubstep-achtige nummers brengt. Bij momenten zeer intiem en dan weer uiterst dansbaar. Kortom, variatie genoeg en tevens de laatste échte ontdekking van vier hectische festivaldagen.

De toppers
Buiten de uitstekende ontdekkingen vind je ook een paar echte toppers terug op het programma. Op donderdag geeft het Britse Foals [foto rechts] de aftrap met een erg geslaagd optreden. De mix van indie met dance-punk zorgt voor inventief opgebouwde nummers en leidt tot massa's crowdsurfers en een dansende menigte voor de Last Arena. De debuutplaat Antidotes wordt vakkundig en keurig doorgespeeld en de groepsleden hebben er duidelijk zin in. Foals geeft zich voor 100% en meer kan je niet verwachten.

Vrijdagavond is het veld voor de Red Frequency Stage goed gevuld voor The Notwist [foto links]. Deze Duitsers staan garant voor indierock zoals die vooral bekend is van Death Cab for Cutie. Maar waar die laatste het bij momenten op zijn laatste plaat toch wat laat afweten, leverde The Notwist dit jaar een pareltje af. De bitterzoete nummers kennen soms explosieve uitspattingen wat het allemaal nog net iets boeiender maakt. De stem van Markus Acher komt vaak niet genoeg door om er volledig van te kunnen genieten maar de heerlijke melodieën doen dit snel vergeten.

Na een beklijvend optreden van The Notwist maakt een ongeduldig, nieuwsgierig publiek zich klaar voor Battles. Deze vierkoppige Amerikaanse groep bracht vorig jaar één van de meest verbluffende platen uit en heel wat festivalgangers zijn dan ook benieuwd hoe ze het er live vanaf zullen brengen.

Battles geeft het publiek waar het voor gekomen is en zorgt voor een van de absolute hoogtepunten van Dour 2008. Geen seconde verveling, alleen maar verwondering over de verbazingwekkende manier waarop de band de meest obscure en bizarre klanken weet te produceren. Zonder enige moeite werken ze alternatieve hits als 'Atlas', 'Leyendecker' en 'Tij' vrolijk af. Na een set van amper zestig minuten verlaten de vier het podium onder luid applaus.

Hyperactief gitaarwonder Tim Vanhamel [foto rechts] speelt op zaterdag solo met zijn band op Dour. Welcome to the Blue House kreeg over het algemeen zeer positieve kritieken maar live liet Vanhamels stem het al meer dan eens afweten. Op Dour is hier niets van te merken. Het optreden gaat zeer sterk van start en al snel volgen de wonderlijke nummers elkaar op. De band laat een mooi vol geluid horen en ook de samenzang is van heel hoog niveau. De nummers komen volledig tot hun recht in de kleinste tent van de festivalweide. Vanhamel vormt de laatste echte topper van vier dagen puur genieten.

Dour is een aanrader voor elke festivalganger. De sfeer is zeer relaxed en het aanbod uiterst gevarieerd. Ondanks de afwezigheid van de échte grote topbands weet Dour moeitloos te overtuigen door zijn zeer geslaagde affiche. De massa's ontdekkingen en de geweldige optredens maken van Dour een waar genot voor elke alternatieve muziekliefhebber.

http://www.kindamuzik.net/live/dour-festival/dour-festival-2008-1775/17248/
Meer Dour Festival op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/dour-festival