• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Dinosaur Jr / The Drones

Niet zo meer zo junior, maar nog altijd garant voor piepende oren.
24 mei 2006, Tivoli, Utrecht

Tekst: Maurice Dielemans

Beeld: Niels Vinck

Publicatiedatum: 25 mei 2006

Al bij het betreden van een snikheet Tivoli maakt het voorprogramma duidelijk dat een setje oordoppen van een goed merk vanavond geen overbodige luxe zullen zijn. The Drones zijn een Australisch garagebandje dat een pak melodieuzer klinkt dan de groepsnaam doet vermoeden.

In een waas van witte en paarse rook staan drie mannen en een vrouw voorovergebogen als zombies op het podium. Het kwade kwartet sleept zijn scheurende gitaren haast over de grond. Minpunt is de weinig indrukwekkende zang van de keurig uitziende Gareth Liddiard, grotendeels bedolven onder overstemde gitaren en hoekige drumpartijen. Al bij al een waardige opener voor het perfecte lawaai van hoofdact Dinosaur Jr.

Dinosaur Jr ontstaat in het midden van de jaren tachtig in het zog van een golf sterk door Neil Young beïnvloede Amerikaanse gitaarbandjes als R.E.M., Sonic Youth en Green On Red. Door de hardcore punkachtergrond van de leden klinkt het bij hen allemaal wat rauwer en potiger en net als onder andere de Pixies en de Butthole Surfers laat Dinosaur Jr een beslissende indruk na op de ontkiemende grungegeneratie.

In het zog van het explosieve succes van Nirvana beleeft de band zijn commerciële hoogtepunt. Bassist Lou Barlow is dan al enkele jaren opgestapt en krijgt veel bijval met zijn eigen songs voor Sentridoh, Sebadoh en The Folk Implosion. Gitarist J Mascis ruilt de bandnaam uiteindelijk in voor het onhandig bekkende J Mascis & The Fog zonder verder ook maar iets aan zijn concept te veranderen. Het verhaal van Dinosaur Jr lijkt dus uitverteld tot vorig jaar de eerste drie albums - die uit de indieperiode met Lou Barlow - heruitgebracht worden. Als de band dan ook nog in originele bezetting die oude krakers live komt spelen, staan de verwachtingen hooggespannen.

Na twintig jaar ziet Dinosaur Jr er niet meer zo junior uit. J Mascis is ondertussen grijs, drummer Murph nog altijd even kaal en Lou Barlow de immer warhoofdige indierocker par excellence. De drie heren staan voor een muur van versterkers die Mascis' lange haren voortdurend doet wapperen. Met de jaren is zijn krassende zangstem er niet beter op geworden. Hoewel de veertigers de volumeknop meteen al helemaal naar rechts draaien, komt het logge beest pas na enkele nummers echt goed op dreef. Meer bepaald bij het voortreffelijke 'The Wagon' van het album Green Mind slaat de vonk over.

Dinosaur Jr is natuurlijk wel zo'n band die teert op het steeds heruitvinden van hetzelfde nummer. Als dat nummer dan keer op keer weer briljant blijkt te zijn, hoeft het niet te verbazen dat het publiek na afloop om meer smeekt. Piepende oren en losgelaten vullingen ten spijt. Na een poosje wachten volgt nog een toegift en al gaat het er soms al wat stroever aan toe, de zichtbaar vermoeide band blijft bewijzen dat Dinosaur Jr nog altijd rockt als vanouds.

http://www.kindamuzik.net/live/dinosaur-jr/dinosaur-jr-the-drones/12967/
Meer Dinosaur Jr op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/dinosaur-jr