• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

De Kift speelt 'Vier Voor Vier'

De lat hoog, de drempel laag.
25 november 2005, Stuk, Leuven (B)

Tekst: Milo Vandevelde

Beeld: Sylvia Korving

Publicatiedatum: 29 november 2005

Na de viering van zijn koperen jubileum is De Kift niet op zijn lauweren gaan rusten. Met Vier Voor Vier legt het unieke gezelschap de artistieke lat juist erg hoog en de drempel tegelijk zo laag mogelijk. Het project is immers bedoeld "voor wie van opera houdt, maar het nog niet weet". Basis vormt het experimentele toneelstuk Elisabeth Bam van de Russische schrijver Daniil Charms. Dat werd destijds slechts één keer opgevoerd, begin januari 1928. Charms kreeg later van Stalin de rekening gepresenteerd voor zijn hang naar artistieke vernieuwing en stierf in gevangenschap.

De operaversie vergaat het tot nog toe aanzienlijk beter. Na de cd, de tournee en de presentatie van de dvd speelt De Kift momenteel de laatste reprisevoorstellingen. In de theaterzaal van kunstencentrum Stuk zorgt de botsing van popconcert- en operaconventies alleen bij het publiek voor lichte verwarring. Klappen na elk nummer of aan het eind? Na enkele halfslachtige pogingen wordt gekozen voor de tweede mogelijkheid.

Het vroege applaus is nochtans terecht, want het begin is sterk. Onder typische maar ingehouden, licht dreigende begeleiding door de band, wordt in enkele scènes de verhaallijn uitgezet. Ene (Ferry Heyne) en Andere (bariton Jeroen Manders) komen Elisabeth Bam arresteren. Zij zou iemand vermoord hebben, maar ontkent dat. Mezzosopraan Monique de Adelhart-Toorop neemt de titelrol voor haar rekening. Het is vooral haar zang- en acteerwerk dat het gevoel van angst en onzekerheid door onterechte (?) beschuldigingen overbrengt en over het lange, absurdistische middenstuk heentilt.

Zijn de gebeurtenissen aanvankelijk makkelijk te volgen, eenmaal Ene Andere als wachtpost bij de deur van Bams huis posteert en haar bezweert dat die bij de minste beweging de hik zal krijgen, volgt De Kift Daniil Charms graag in een reeks alle richtingen uitschietende uitweidingen. Het publiek krijgt aan hoog tempo circusacrobatie, choreografie, bizarre herinneringen en een drinklied te verwerken, vaak overgoten met absurde humor. Daarbij heft de band de grens tussen orkest en zangers op. Verschillende leden komen op het voorplan in een bijrol. Uitschieter is Frank van den Bos (Papaatje) in het nummer 'IJlende Meeuw'.

Met 'Kakkerlakken' en 'Sabel' rapen ze de verhaallijn uiteindelijk terug op en wordt duidelijk dat Ene door Elisabeth Bam vermoord zou zijn. Wat hem niet belet met Andere opnieuw bij haar aan te kloppen om haar te arresteren en zo de cirkel van de voorstelling rond te maken. Ovationeel applaus volgt terecht. Bij de bisnummers gaat De Kift gewoon door met het mengen van ernst en humor. Het culmineert in een herneming van 'Bier en Erwten', dat Jeroen Manders kurkdroog toelicht terwijl ze het spelen.

Foto's uit KindaMuzik-archief.

http://www.kindamuzik.net/live/de-kift/de-kift-speelt-vier-voor-vier/11334/
Meer De Kift op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/de-kift