• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Charlie Dée / Danny Vera

Geslaagd no risk concert.
06 april 2006, Het Paard, Den Haag (NL)

Tekst: Maurice Dielemans

Beeld: Michel Mees

Publicatiedatum: 09 april 2006

De kleine zaal van het Haagse Paard is bij binnenkomst goed gevuld. Het concert van vanavond is een zogenaamd no risk concert, wat inhoudt dat bezoekers hun geld terugkrijgen wanneer ze binnen vijftien minuten na aanvang besluiten weer te vertrekken. Er lijkt niet veel van die mogelijkheid gebruik te worden gemaakt. Waarom zou je ook de moeite nemen om naar een concert te gaan als je maar een kwartiertje blijft? Zo duur zijn die concerten niet en sommige concerten komen nu eenmaal pas laat op gang.

Maar goed, Charlie Dée [foto rechts] kwam begin dit jaar met een prachtige debuutplaat, die veel goede recensies kreeg, maar dat verklaart niet altijd een volle zaal. Wel hebben Charlie Dée en band zich met sterke optredens al bewezen op festivals als The Music in My Head en Crossing Border, waardoor er inmiddels een trouwe schare fans is ontstaan in Rotterdam en omstreken. De vraag is wel: hoort Charlie Dée thuis in het kleine, Nederlandse clubcircuit en hoe lang hou je zoiets vol?

Op het podium is Charlie Dée een popster met een goede zangstem, leuke liedjes en de gewenste uitstraling, maar haar ambities gaan verder. Ze is nadrukkelijk niet ´de chick met ballen´, géén Rotterdamse Anouk. Gelukkig maar. In haar breekbare liedjes kiest Dée vooral voor romantiek, al is dat misschien niet echt van deze tijd, maar meer iets van de jaren zestig en zeventig. Muzikaal wil Dée ook meer dan de aanstekelijke popliedjes vertolken zoals de platenmaatschappij dat graag ziet: makkelijke songs die goed werken voor een volle zaal. Op haar eerste plaat, Where Do the Girls Come From, hoor je ook duidelijk de invloed van jazz en singer-songwriters uit de hippietijd, zoals Joni Mitchell en Neil Young.

Gelukkig wordt er in Den Haag ook even gas terug genomen. Een paar songs worden akoestisch gespeeld, doordrenkt van een harmonieuze Westcoast-sound. Dat Dée wil groeien en ook live iets nieuws probeert, geeft al aan dat we nog veel van haar gaan horen. Bovendien probeert ze het routineuze van popconcerten, waarbij ballads en stevige nummers elkaar beurtelings opvolgen, te doorbreken. Helaas slaagt ze er vanavond niet altijd in om de aandacht van het publiek vast te houden, waardoor er weer druk gepraat wordt en de intimiteit verloren gaat. Sommige eigen songs mogen nog iets scherper worden gespeeld. Hoe dan ook is er absoluut geen reden om bij de kassa geld terug te eisen.

Singer-songwriter Danny Vera [foto links] lijkt zo uit de States overgevlogen. In zijn paarse cowboyshirt kan hij zo in het vervolg van Brokeback Mountain meespelen. Een flauwe opmerking? De grapjes van Danny Vera zijn zo mogelijk nóg flauwer, maar op z´n tijd wel vermakelijk. "En omdat ik nog wat tijd over heb, besluit ik mijn set met een eigen nummer en een liedje van Marco Borsato", zegt de Zeeuwse zanger met een binnenpretje. Uiteindelijk sluit hij af met ´Folsom Prison Blues´ van Johnny Cash, een heel degelijke cover.

Behalve in Turkije, waar hij de eerste plek in de hitlijst behaalde, is Vera nog niet echt ontdekt door het grote publiek. Dat is best vreemd. Zijn warme, toegankelijke stem heeft wel iets van crooners als Roy Orbison en Chris Isaak, terwijl hij het geinige ´I Was Made for Loving You´ van Kiss probleemloos laat volgen door een serieus liedje over iemand die is overleden aan kanker. Danny Vera moest er weer snel vandoor, want de volgende ochtend staat SBS6 bij hem op de stoep. Zou het dan toch gaan lukken in eigen land?

http://www.kindamuzik.net/live/charlie-dee/charlie-d-e-danny-vera/12501/
Meer Charlie Dee op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/charlie-dee