Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
"Alles kits?" The Boss weet nog een paar Nederlandse woordjes en laat met geinig accent en fonkelende pretoogjes weten dat hij het geweldig vindt om in Amsterdam te mogen spelen.
De bescheidenheid van de man die de Heineken Music Hall in nog geen vier uur tijd uitverkocht kreeg, is bijzonder groot. De 57-jarige rockveteraan bedankt zijn publiek meerdere malen voor hun support en het vertrouwen in zijn muziek. Er zijn maar weinig wereldsterren die zich zo nederig gedragen tegenover hun fans en bovendien veel plezier uitstralen als ze voor de zoveelste keer op het podium staan.
Al vanaf de eerste noten van opener ‘O Mary Don’t You Weep’ gaat het dak er af. Zelfs helemaal achterin de bovenste rijen van het balkon staan uitzinnige mensen mee te klappen en te swingen op de authentieke Lousiana-muziek van een bijna twintigkoppige band, inclusief een paar blazers en een boos ogende soulman met een meters diepe soulstem.
De traditionals en songs uit het repertoire van Pete Seeger klinken zo mogelijk nog feestelijker en broeieriger dan op plaat. De temperatuur stijgt ook hier tot grote hoogte als zo’n beetje de hele nieuwe plaat en een enkele bonustrack als ‘Buffalo Gals’ voorbij komt en luidkeels worden meegezongen.
“But my Oklahoma home, it blowed away,” zingt Springsteen en het publiek brult de laatste twee woorden mee alsof het hier om een bekende carnavalskraker gaat. Vooral in de uitbundige songs lijkt de inhoud van de teksten verloren te gaan. Gelukkig zorgt Springsteen ook voor momenten van bezinning en staat stil bij de verzonken muziekstad New Orleans, het wanbeleid van Bush en herdenkt hij 11 september met een diepontroerende versie van ‘My City of Ruins’.
Het hippiestrijdlied ‘We Shall Overcome’ leek al een poosje aan kracht te hebben ingeboet, maar Springsteen blaast weer helemaal nieuw leven in de protestsong. Hetzelfde doet hij in de toegift met ‘When the Saints Go Marching In’.
De weinige Springsteensongs die met The Seeger Sessions Band worden gespeeld, klinken heel anders dan met zijn E-Street Band. ‘Johnny 99’ krijgt een modern, niet helemaal passend jazzjasje en het stoere ‘Cadillac Ranch’ van de dubbel-lp The River rockt als een tierelier en gaat vervolgens over in het stokoude ‘Mystery Train’.
De tekst van ‘How Can a Poor Man Stand Such Times and Live?’, een song van Blind Alfred Reed uit 1929, bekend van Ry Cooder, roept heel even vraagtekens op bij de prijs van het concertticket. Het blijkt niet de oudste song: ‘Erie Canal’, volgens Springsteen één van de weinige liefdesliedjes over een ezel, stamt helemaal uit 1905.
De feestvreugde is er niet minder om. De gelukkige concertgangers krijgen een geweldig en bijna drie uur durend concert voorgeschoteld dat ook nog eens de Amerikaanse geschiedenis in vogelvlucht bevat.
http://www.kindamuzik.net/live/bruce-springsteen/bruce-springsteen-the-seeger-sessions-band/12920/
Meer Bruce Springsteen op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/bruce-springsteen
Deel dit artikel: