Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het was alweer de derde keer dat Broken Social Scene voet zette op Nederlandse bodem in anderhalf jaar tijd. Bij een geweldige band als de hunne is dat geen bezwaar, maar het verrassingseffect is nu toch wel definitief verdwenen. Dat er op een gegeven moment tien mensen op het podium stonden was dan ook niet bijzonder meer, evenals de vele wisselingen van instrumentarium onder deze bandleden.
Bijzonder is nog wél de muziek van het uit Toronto stammende collectief dat schippert tussen post- en indierock. En ook noise, want de schoonheid van het onlangs verschenen derde album ligt onder een intrigerende mix van chaotische geluiden verscholen. Het op waarde schatten van het Broken Social Scene getitelde werkstuk kost dan ook tijd en moeite, en wie heeft daar in het Franz Ferdiand-tijdperk nog behoefte aan? Het antwoord kreeg gestalte in de aanwezigen (waaronder Bettie Serveert-gitarist Peter Visser), die de kleine zaal van De Melkweg driekwart deden vullen. Deze hipsters, veelal uitgedost met beginnende baardjes zoals dat hoort, bleken de mensen te zijn die die wisten dat ‘Iby Dreams of Pavement’ een van de beste rocknummers van het jaar was en dat zanger Kevin Drew met gemak Thom Yorke van zijn troon zou kunnen stoten — als hij dat zou willen.
Maar Drew heeft geen behoefte aan de schijnwerpers, getuige ook zijn recent ‘aangeschafte’ bierbuik, en laat zijn prachtige stem veelal opgaan in een mix van effecten. Ook wordt menig liedje gezongen door gastvocaliste Lisa Lobsinger — een van de vele talenten die Canada te bieden heeft. De multi-instrumentisten (het gaat van vier gitaristen naar twee drummers tot een violiste en twee trompetisten) leveren prachtige partijen af, maar na een uur heb je het wel gehoord. Dan blijkt de setlist teveel langzame nummers te kennen en zijn de hoogtepunten met ‘Cause=Time’, ‘Shoreline’ en ‘Almost Crimes’ al geweest. Ook het fantastische zaalgeluid kan een rommelige versie van de klassieker ‘Anthems for a Seventeen Year Old Girl’ niet redden. Een beetje moe is het collectief dan ook, geeft Drew toe, van deze toer die de negende week ingaat. Toch weten ze er nog een bijna twee uur durende show uit te persen, die desondanks beter was geweest wanneer er wat selectiever met tijd en materiaal was omgegaan.
Fotos uit het KindaMuzik archief.
http://www.kindamuzik.net/live/broken-social-scene/broken-social-scene-11553/11553/
Meer Broken Social Scene op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/broken-social-scene
Deel dit artikel: