• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Border Kitchen

Een nieuwe knuffelBelg.
22 mei 2005, Appeltheater , Den Haag

Tekst: Tamara Doves

Publicatiedatum: 25 mei 2005

“Heer, verlos ons van Bart Peeters en geef ons een Belg die wel talent heeft”. Hoeveel Nederlanders zullen dit schietgebiedje midden jaren negentig hebben gepreveld tijdens alweer een gastpresentatie, of erger nog: een optreden, van The Radios? Het heeft even geduurd, maar de gebeden zijn eindelijk verhoord. Herman Brusselmans was nog maar een amuse, dEUS het voorgerecht en Millionair het nagerecht, maar het hemelse hoofdgerecht heet Josse de Pauw. Acteur, artistiek leider, schrijver en bovenal multi-talent. Tijdens Border Kitchen kostte het hem welgeteld vijf minuten om de zaal in de ban van zijn prachtige verhalen te krijgen.
Vanaf de tribune keek Nelleke Zandwijk jaloers toe. De schrijfster/ columniste/ beeldend kunstenares had de twijfelachtige eer om voorafgaand aan De Pauw te mogen aantreden met een verhaal dat ze door haar zenuwen jammerlijk om zeep hielp. Met overslaande stem werd een van haar mooiste verhalen veel te voorzichtig voorgelezen, zodat het humoristische gehalte aan het grootste deel van de zaal voorbij ging.
Wim de Bie liet het zover niet komen. Publieksparticipatie was het sleutelwoord tijdens zijn optreden. Zijn jeugdherinneringen aan Den Haag werden voorzien van bijpassende nummers waarvoor, vriendelijk doch dwingend, de hulp van het publiek werd gevraagd. Nadat de eerste schaamte was overwonnen zongen 250 man vrolijk mee met het echolied.
Meindert Talma kreeg het publiek een stuk minder makkelijk op zijn hand. Een aanzienlijk deel van het publiek wist zijn gortdroge Friese teksten niet op waarde te schatten en verliet de zaal voortijdig. Wellicht had iets meer muzikale afwisseling verandering hierin gebracht: ken je één nummer van Talma, dan ken je ze allemaal.

Dezelfde kwalificatie was jarenlang van toepassing op Bettie Serveert. Leuke nummers voor ongestelde meisjes en hunkerende jongens: meer niet. Gelukkig is Bettie Serveert gegroeid, heeft Carol van Dijk haar stembanden beter leren beheersen en wisselt ze wondermooie popliedjes precies op tijd af met een flinke bak herrie. In Het Appeltheater speelde ze vooral werk van het vorig jaar verschenen Attagirl, werd ‘I’ll be your mirror’ van The Velvet Underground gecoverd en werd ook ‘Lover I don’t have to love’ van Bright Eyes nog eens dunnetjes overgedaan. Kippenvel en ja, dan is ‘Palomine’ als toegift ineens ook een stuk beter te verhapstukken. Een dikke vette ace voor Bettie.

Foto's: Boelie Vis

http://www.kindamuzik.net/live/bettie-serveert/border-kitchen/9619/
Meer Bettie Serveert op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/bettie-serveert