Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Voor de derde keer stond Belle & Sebastian op Nederlandse bodem. De eerste keer was volgens velen een avond om snel te vergeten, terwijl de tweede (Motel Mozaïque) bij alle aanwezigen in het geheugen staat gegrift. Al snel na dat optreden werd er zonder enige terughoudendheid het predikaat "legendarisch" geplakt op een avond die fantastisch klonk en uitermate gezellig was. De verwachtingen voor het in Muziekcentrum Vredenburg aangekondigde concert waren dan ook hooggespannen. Als je dan zo'n langverwacht optreden van de Schotse anti-helden mag openen ben je waarschijnlijk lekker bezig. De Nederlandse samplepopband Bauer is dan ook wel enigszins verwant aan het Schotse hoofdprogramma. Beiden blinken uit in het schrijven van vaak kleine popliedjes die mooi gearrangeerd zijn. Waarbij Belle & Sebastian strooit met strijkers doet Bauer dat met lekker knus klinkende samples.
De arena van de zaal staat volgepakt wanneer de Schotten dan eindelijk het podium betreden. De band is allang de periode van onzekerheid voorbij die het tot voor enkele jaren terug nog de stempel van schichtig en teruggetrokken gaf. Nu wordt het podium bevolkt door een goed geoliede machine die met gemak de ene naar de andere popsong ten gehore brengt. Want dat doet Belle & Sebastian nog steeds. Het laatste album, Dear Catastrophe Waitress, barst van de sterk georkestreerde pop maar heeft wel voor een scheiding der geesten gezorgd. De vraag rijst tegenwoordig of je meedeint op liedjes uit het vroege oeuvre of een gat in de lucht springt bij het horen van het nieuwe materiaal.
Op de vraag van zanger Stuart Murdoch of er oude of nieuwe liedjes gespeeld moesten worden, werd door een deel van het tweeduizendkoppige publiek hard geroepen om oud werk. Het was dan ook een beetje pesterig van de zanger want de band gaf er eigenlijk geen gehoor aan. De door fans van het eerste uur gekoesterde rode plaat (If You're Feeling Sinister) leek gemeden te worden alsof het een ziekte was. Ook het veel geprezen The Boy with the Arab Strap kwam er bekaaid vanaf slechts twee nummers.
De Schotten hebben een keuze gemaakt: de knullige huiskamerpop heeft plaats gemaakt voor springerige maar volwassen popmuziek. Dit heeft effect op de muziek waarbij Dear Catastrophe Waitress een band laat zien die op de top van haar krachten zit en zelfverzekerde popmuziek laat horen. Een grotere tegenstelling met de introverte pop voor dagdromende jongens en meisjes, die de band voorheen maakte, is haast niet denkbaar. Het kan natuurlijk niet anders dan dat die tegenstelling ook op het podium tot uiting komt. Vredenburg lijk op haar grondvesten te schudden als onder andere 'Step into My Office Baby', 'I'm a Cuckoo' en 'Stay Loose' voorbij komen en juicht iets voorzichtiger bij het oudere werk.
Stuart Murdoch en de zijnen voelen het tij dus toch perfect aan. In de zaal staan toch meer mensen die 'If You Find Yourself Caught in Love' uit volle borst kunnen meezingen dan 'Seeing Other People' of 'Expectations'. Op een enkele uitzondering na is dat waar Belle & Sebastian zich op richtte en waar het volledig in slaagde. Belle & Sebastian is volwassen geworden. Het geluid is puik, het optreden vermakelijk en de liedjes ijzersterk. Voor sommigen was het gewoon een leuk optreden en voor anderen toch een legendarisch goed concert. Wel leuk dat er werd afgesloten met het oudere pareltje 'Sleep the Clock Around' – prima, maar eerst nog naar de after party in Ekko.
http://www.kindamuzik.net/live/belle-and-sebastian/belle-sebastian/5568/
Meer Belle and Sebastian op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/belle-and-sebastian
Deel dit artikel: