http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Bell X1 / Duke Special

Op naar de grote podia.
09 mei 2009, Paradiso, Amsterdam

Tekst: Peter Bartlema

Publicatiedatum: 13 mei 2009

De bovenzaal van Paradiso is vol. Vanavond gaat het echter niet om een showcase van een act waarvoor kwistig met gastenlijstplekken is gestrooid in de hoop media-aandacht te genereren. Hoewel Bell X1 buiten eigen land tot voor kort niet of nauwelijks op de radar kwam, lukte het de Ieren wel een kleine, maar fanatieke aanhang op te bouwen. Nu ze met hun fraai uitgebalanceerde album Blue Lights on the Runway een bescheiden internationale doorbraak hebben weten te bewerksteliggen, is de bovenzaal het domein van fans en andere nieuwsgierigen.

Eerst krijgen die de bedreadlockte Noord-Ierse zanger en liedjesschrijver Peter Wilson alias Duke Special, die zichzelf op toetsen begeleidt. Het geklets in de zaal en de korte duur van het optreden maken dat zijn fraaie en theatrale songs, onder meer een aangepaste versie van Van Morrisons 'Orangefield', niet echt uit de verf komen.

Wanneer Bell X1 aantreedt en opent met het Radioheadachtige 'How Your Heart Is Wired' is het publiek één en al aandacht. Bij menig nummer klinkt een herkenningsapplaus. In de zaal bevinden zich dan ook Ierse fans die niet alleen het bier van Neêrlands bekendste brouwer pintsgewijs wegklokken, maar ook hartstochtelijk meezingen met het voor de liveshows tot vijf man uitgebreide gezelschap.

Zanger/gitarist Paul Noonan is daarvan het middelpunt. Zo te zien is hij een doodgewone, uit een voorstadje van Dublin afkomstige jongen, die het publiek uitgebreid bedankt voor het feit dat de show uitverkocht is. Ook de andere bandleden, met uitzondering van de licht behanenkamde toetsenist Marc Aubele, ogen als doorsnee Ieren. Toch weet onderwijzerszoon Noonan flink uit te halen, vooral in de hit 'The Great Defector', als David Byrne in zijn beste Talking Headsjaren.

Een ander handelsmerk van Bell X1, geheel in lijn met de Ierse traditie, is het raken van emotionele snaren in ballades, waarvoor het publiek in de rookvrije zaal nog net niet de aanstekers tevoorschijn tovert. Nergens vliegt de groep uit de bocht, hoewel het vijftal in 'A Better Band' wel degelijk weet te rocken. En omdat het zaterdagavond is, zegt de voorman, prijkt het disco-achtige 'Flame' op de setlist.

De toegift begint met het aan Duke Special opgedragen 'Amelia', over luchtvaartpionier Amelia Earhart. Het wonderschone 'I'll See Your Heart and I'll Raise You Mine' besluit een optreden dat beslist naar meer - en naar grotere podia - smaakt.

Foto's door Diana Broeders (onder Creative Commons).