http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Bauer / Daryll-Ann

Weinig spectulaire Excelsior-combi.
20 maart 2004, LVC, Leiden (NL)

Tekst: Maurice Dielemans

Publicatiedatum: 02 april 2004

Op een zaterdagavond dat BZN in de Stadsgehoorzaal spelen, geven Bauer en Daryll-Ann een paar deuren verderop een optreden in muziekzaal LVC aan de Breestraat 66 in Leiden.

Tja, Berend Dubbe... Je zal je soloproject maar vernoemen naar een Duits merk van een 8mm-filmprojector en continu verward worden met een zingende woonwagenbewoner. Je zal maar de voormalige drummer zijn van Bettie Serveert en vlakna de easy tune-revival debuteren met knusse huiskamerpop in Burt Bacharach-sferen.
Eerlijk is eerlijk: On the Move van Bauer is een van de allerleukste uitverkoop-cd's sinds A Million Planets to Fly van Hallo Venray. Inmiddels zijn we alweer aangekomen bij de derde plaat van Berend Dubbe, Baueresque geheten.

In het LVC is veel volk komen opdraven voor de Excelsior-combi van Daryll-Ann en Bauer, dat in de letterlijke betekenis van het woord niet langer een eenmansproject meer is. Bauer wordt vooral vergezeld door zijn trouwe toetsenist en zangeres, Sonja van Hamel. Het stelt allemaal bitter weinig voor als opwarmertje van dat andere Excelsior-bandje. Dat Berend Dubbe een Smile-shirt draagt, bevestigt mijn eerdere vermoeden dat hij te veel luistert naar demo-opnamen van The Beach Boys. In plaats van een liedje een kop en staart mee te geven, rommelt hij maar wat aan met slappe beats en verdwaalde bliepjes. De onzekere zangstemmen van de twee en het slecht afgestelde geluid in het studentenhol maken het er allemaal niet veel beter op. In de studio kan je dit natuurlijk prima verdoezelen met het nodige knip- en plakwerk achter de pc, maar dat gefrunnik met samplers werkt meestal niet op de bühne, tenzij je bijvoorbeeld in een glitterpak rare dingen erbij doet.

Nee, dan kan ik meer sympathie opbrengen voor rockgroep Daryll-Ann, die doen tenminste niet alleen datgene waar alleen muziekjournalisten dol op zijn. De hechtheid in die band staat immer garant voor een gedegen live-set. Echt bijzonder was het natuurlijk niet, maar na zo'n slappe vertoning van voorafje Bauer waren we allang tevreden. Het wordt tijd dat Excelsior met iets nieuws komt.