http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Baueresque, Baueresquer, Baueresquest

De digitale memorecorder van ondergetekende wekt verbazing bij Bauer. Berend Dubbe wil onmiddellijk weten of er ook goede opnames mee in een zaal gemaakt kunnen worden. Berend, zo blijkt, wil allerlei "muziekjes" kunnen opnemen, want het kan toch zo maar weer een mooi liedje opleveren. Onlangs verscheen van de samplepoppers uit Amsterdam het album Baueresque (Excelsior/V2), volgens KindaMuzik een schitterende plaat. Dit derde album moest, zo profeteerde Berend medio 2002, toch zeker wel uitkomen in datzelfde jaar. Het is nu 2004, dus wordt er bij Berend thuis in het centrum van de stad bijgepraat over Bauer, het vinden van samples, televisie en de trots van het huishouden, de Mellotron.

Publicatiedatum: 12 maart 2004

In die twee jaar is Bauer op wereldreis geweest, grapt Sonja van Hamel. De tweede Bauer speelt al sinds het (solo)debuut mee in de live-band. Via een simpel telefoontje vertelde ze dat ze wel interesse had om keyboard te komen spelen en de boel ook vocaal te ondersteunen. Op het tweede album – Can't Stop Singing – droeg Van Hamel ook enkele composities bij maar op deze derde release is Bauer pas echt half-om-half; een volwaardig "popduo", zoals de sticker op de cd aankondigt. "Het mocht ook wel twee jaar duren want de eerste twee platen kwamen uit binnen een jaar." Dat daar nog een jaar bij opgeteld mag worden ligt aan de drumpartijen die ergens anders werden ingespeeld en het uitlopen van het mixen van de plaat.

Baueresque was al eigenlijk al een jaar af maar er zijn ook nog wat liedjes bijgekomen. "Zo is het eerste nummer er bijgekomen toen we muziek hebben gemaakt voor een film. Daar is een nummer uit ontstaan, namelijk 'Bouillabaisse of Brilliance'." Opvallend is dat op Baueresque de Mellotron een hoofdrol krijgt toebedeeld. Bauer kocht in 2002 een replica van het origineel en dat is terug te horen op het nieuwe album. "Het zit wel zo'n beetje op elk nummer. De geluiden die bekend zijn, dat zijn altijd die strings en flute," vertelt Berend. "Maar wij gebruiken juist allerlei andere dingen zoals French horn, celeste en male choir." Het volgende moment verdringen Berend en Sonja zich achter de Mellotron in de huisstudio. De extra slaapkamer staat volgestapeld met een diversiteit aan toetsen, allemaal afgedekt om stofnesten te voorkomen. Zonder de Mellotron was Baueresque er ook wel geweest maar "het is duidelijk een sfeertoevoeger," zegt Berend. "Het stuurde ook echt nummers," valt Sonja bij, "dingen vielen daardoor echt in elkaar."

Op Baueresque is de rol van Sonja groter geworden. Ongeveer de helft van de liedjes komt van haar hand terwijl dat er slechts twee waren op Can't Stop Singing. De nieuwe release is door haar puntige bijdragen iets toegankelijker geworden, een weg die met het tweede album al werd ingeslagen. Sonja's liedjes getuigen van ouderwets vakmanschap waarbij elk nummer zo een single had kunnen zijn, terwijl Berends nummers veelal iets meer neigen naar kleine schizofrene popsymfonietjes. "We werken altijd apart," zegt Berend. Sonja en Berend nemen ieder thuis demo's op of maken opzetjes waarna ze samenkomen om nummers uit te werken. "Soms werken we ook door aan elkaars nummers, dan verzin ik bijvoorbeeld een zanglijn," meldt Sonja. "Zo kom je op dingen die je zelf niet had verzonnen. We hebben trouwens wel eens geprobeerd samen teksten te schrijven!" Volgens Berend leek het toen wel feest: "We liepen zo snel heen en weer dat het leek alsof er hier wel vijftien mensen waren."

Maandelijks maakt Berend een cd voor Sonja met allerlei stukjes muziek, of dingen die opgenomen zijn van tv, dvd of radio. "Ik heb er altijd een cd-r inzitten (wijst naar cd-r recorder). Nu herhalen ze op de BBC Cagney & Lacey weer. Van die series uit de jaren zeventig. Die tape ik dan gewoon helemaal en muziekjes die daar dan inzitten worden opgenomen en daar kunnen we dan nog eens wat mee doen. Er zitten namelijk zulke mooie stukjes tussen de scènes; van die stockmuziekjes." "Daar kun je veel goede ideeën uithalen," vult Sonja aan. De muziek van Bauer lijkt steeds minder gedefinieerd te worden door op de voorgrond aanwezige samples. "Samples liggen eigenlijk onder de nummers; heel veel nummers zijn er mee begonnen maar wij hebben er overheen gespeeld zodat je later die sample weg kan halen. Dat hebben we dus ook wel gedaan maar vaak zitten ze er toch nog in." Berend: "Het is wel een narigheid want ik neem al die stukjes muziek wel op maar ik schrijf vaak niet op waar het vandaan komt."

Baueresque ligt nog maar net in de winkels, maar Berend denkt nu al weer aan de volgende stap. "Ik wil gewoon heel graag een keertje werken met een groot orkest met een beetje elektronica." Iets zoals Spinvis enkele malen deed op tournee? "Eigenlijk meer Burt Bacharach-achtig en misschien ook wel groter aanpakken, in ieder geval voor de plaat. Dan kunnen we het live helemaal niet meer spelen!" Samenwerken met bijvoorbeeld het Metropole Orkest is misschien helemaal geen gek idee. Zo speelde onlangs DJ/producer Laidback Luke met klassieke musici van het Koninklijk Concertgebouworkest in Amsterdam. "Ik denk dat ze het nu ook graag doen omdat er een beetje geld mee te verdienen is."

Vooralsnog wordt Baueresque op het podium gewoon door Bauer ten uitvoer gebracht. Opvallend was dat tijdens de albumpresentatie in Paradiso het geluid stevig was. "Het moet live anders worden dan op plaat," vertelt Sonja. "De muzikanten spelen op hun manier dus we kijken gewoon een beetje wat er gebeurt." Het vijftal dat Bauer op het podium is zet live een vol geluid neer. "Met de samples erin," vervolgt Sonja, "en al die instrumenten, klinkt het vrij breed. We hebben van tevoren niet bedacht hoe het moet. Je moet wel alles uit elkaar trekken en bedenken wat de belangrijke dingen zijn die in de nummers terug moeten komen. Sommige nummers worden los en jazzy en andere juist heel vol. Dat is ook spannend, dat het live weer een stap verder gaat." Berend: "We hebben besloten het op het podium vrij zacht te houden en lekker stevig in de zaal." "Er is bewust voor een zaalmixer gekozen die vrij stevig mixt, anders wordt het zo klein," vult Sonja aan.

De huiskamer van Berend staat volgepakt met kasten lp's, cd's en een torenhoge flat aan dvd's. Luisteren ze eigenlijk wel naar dezelfde muziek? Sonja: "Berend neemt cd's met dingetjes voor me op. Ik ken lang niet zoveel als hij maar we hebben wel dezelfde smaak. De manier van liedjes schrijven is wel anders maar het komt goed bij elkaar. Er staan een aantal liedjes op die echt mijn liedjes zijn, mijn manier van melodieën schrijven." "Volgens mij schrijf jij ook meer vanuit de piano," springt Berend bij. Zelf schrijft hij niet op de klassieke manier: "Als ik een paar platen heb die obscuur genoeg zijn om te jatten…dan maak ik zo'n sound na en vanuit daar doe ik iets. Ik schrijf sinds On the Move niet meer op de piano. Ik ga eigenlijk altijd uit van een rare groove, een rare breakbeat of een stukje singer-songwriters uit de jaren zestig, zeventig. Die hebben altijd van die fantastische stukjes voordat ze beginnen te zingen. Daar raak ik door geïnspireerd. Ik heb daar een goede neus voor, je kunt dat op een of andere manier al zien aan een hoes."

Naar televisie- en filmreferenties hoeft op Baueresque ook niet lang gezocht te worden. The Ice Storm, The Exorcist, The Sopranos, The Simpsons; het komt allemaal voorbij op het album. Tv-junks? "Nee, dat gaat niet zo bewust hoor. We hadden bijvoorbeeld de hele reeks van The Sopranos gehuurd en op de een of andere manier komen hier flarden van in de teksten terug ('Renegade Cop' - WvI). Eigenlijk heb ik het zelf ook niet door en dan denk ik ineens 'ooooh, dit gaat eigenlijk wel een beetje over The Sopranos' en dan maak ik het er wel zo op af. Dat is leuk." "Ik ben wat dat betreft wel echt een tv-junk," zegt Berend. "Sonja kijkt in ieder geval elke dag The Simpsons, dat kijken we dan wel samen… dat kijken we niet samen hier maar samen apart."

Baueresque is nu uit bij Excelsior/V2.

Zie Bauer live:
12 maart Burgerweeshuis, Deventer
20 maart LVC, Leiden
25 maart Vera, Groningen
28 maart Cul de Sac, Tilburg
08 mei Nighttown, Rotterdam
18 juni Mezz, Breda

Met dank aan Flesch Books & Records, Noorderkerkstraat 16, Amsterdam. Open: woensdag t/m zaterdag, 13.00-18.00.