Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De enige buitenlandse band op de bill vanavond had beter in Engeland kunnen blijven. Geisha is postmetal op zijn vervelendst: structuurloze herrie, waarop je niet eens uit je dak kunt gaan omdat het om de twee minuten wordt afgewisseld door een obligaat pling-pling rustig stukje.
Gelukkig is de lokale afvaardiging er om de avond te redden. Gomer Pyle [foto onder] uit Bergen op Zoom speelt nog ouderwetse stonerrock. Zoeken naar die perfecte groove en als die dan eenmaal gevonden is, minutenlang volhouden. De uit het legendarische 35007 afkomstige drummer Sander Evers is daarbij de motor. De melodie en subtiliteit om het interessant te houden zijn dan weer vooral afkomstig van gitarist Mark van Loon. Zang is niet essentieel voor de muziek van Gomer Pyle, maar toch is het jammer dat Mark Brouwers stem te zacht in de mix zit; op de momenten dat hij is te horen, klinkt hij prima.
De muziek van Astrosoniq [eerste foto] is verwant aan die van Gomer Pyle, met als verschil dat de Ossenaren een experimentelere inslag hebben. De veilige weg kiezen is er niet bij en dat heeft ook wisselende resultaten op het podium tot gevolg. De kaarten lijken in de Baroeg niet heel erg gunstig te liggen: er zijn sinds het vorige album twee nieuwe bandleden bijgekomen waarmee nog nauwelijks getoerd is en drummer Marcel Vondervoort moest opnieuw leren drummen met alleen zijn armen nadat hij door een ziekte zijn benen niet meer kon gebruiken. Bovendien is het pas de tweede show sinds de release van het nieuwe album Quadrant.
Maar de grootste problemen zitten net als bij Gomer Pyle in het geluid. Astrosoniq heeft veel muzikanten tegelijk spelen en heeft ook voor ongeveer elk nummer een andere sound. Dat pakt niet helemaal goed uit in de Baroeg. Nieuwe bassist Robert-Jan Gruijthuijzen is ook voorman van The Liszt en een prima zanger. Alleen is hij niet te horen, waardoor ook de dubbele zangpartijen met frontman Fred van Bergen in het water vallen. Het totale geluidsbeeld is bij vlagen sowieso erg modderig.
Het kan dus nog beter, maar desondanks is de klasse van het materiaal te horen. Opvallend is het loodzware 'Cloud of Decay', waarbij de gitaar met een drumstok wordt bewerkt en waar ook percussie van metalen kettingen aan te pas komt. Maar het hoogtepunt is het ruim een kwartier durende 'As Soon As They Got Airborne': een spacerocktrip in optima forma. En als de band beter ingespeeld raakt en meer grip krijgt op het geluid, wordt het alleen nog maar beter.
Foto van Gomer Pyle door Tonny Presser.
http://www.kindamuzik.net/live/astrosoniq/astrosoniq-gomer-pyle-geisha/19321/
Meer Astrosoniq op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/astrosoniq
Deel dit artikel: