• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Astrosoniq: Doordachte Daadkracht

Een eigenzinnige houding brengt Astrosoniq de komende tijd in het voorprogramma van Stone Sour, Clutch en Hawkwind. Zegsman, afgestudeerd cultuurhistoricus, space dj, achtergrondzanger, schaker en boeker Bidi geeft uitleg over de achtergrond, drijfveer en zelfstandigheid van Astrosoniq.

Tekst: Xander van Aart

Publicatiedatum: 30 oktober 2006

Astrosoniq is een vreemde planeet. Een droomwereld waarin alles mogelijk is en gecreëerd is om de meest bizarre muzikale exercities te kunnen schrijven. Surrealistisch en grensverleggend binnen een dimensie die wij voorheen nog niet kenden. Deze stilistische typering bleek voor de wereldpers het meest bruikbaar om de dwarse Osse spacerock band te duiden.

Slechts weinigen kennen echter hun voorliefde voor jazzescapades, video- en tafelgames en ouderwets tafelvoetbal. Om over obscure projecten als Jacques le Filateliste en een heuse carnavalsplaat (!) nog maar te zwijgen. De vriendschap en muzikale basis werd gelegd in bandjes als Deafen, A.P. Lady of T-Nailed en in Astrosoniq verder uitgebouwd.

Taakverdeling
Het nieuwe album Speeder People heeft Astrosoniq wederom opgenomen in Torture Garden, de eigen studio in Oss, die drummer/producer Marcel van de Vondervoort enkele jaren terug realiseerde met als doel meer muzikale vrijheid te bewerkstelligen. Zegsman, afgestudeerd cultuurhistoricus, space dj, achtergrondzanger, schaker en boeker Bidi (foto hiernaast) geeft tekst en uitleg.

“Aangezien we binnen de band alle taken verdeeld hebben en eenieder verantwoordelijk is voor zijn deel, hebben we geen buitenstaanders nodig. Boekingen, management, studio (opnames), logistiek etc. zijn in eigen handen. We zijn met een heel gevolg waarbij ieder de verantwoordelijkheid heeft over zijn/haar eigen taak, zonder inmenging van anderen. De logistieke problemen wegen echter niet op tegen het uiteindelijke resultaat en de ongekend gezellige sfeer die er binnen Astrosoniq heerst.” `

Dat laatste lijkt haast een understatement. Lees Astrosoniq’s tourverslag (link onderaan dit artikel) er maar op na. Eenmaal in de kroeg gaan de versterkers, de games, de kunstboeken en de handgeschilderde minisoldaatjes tijdelijk overboord.
“De combinatie van ongedwongen sfeer en je eigen ding kunnen doen binnen de band, maakt het voor iedereen erg leuk. Gelukkig is onze populariteit geen graadmeter voor de loyaliteit van de crew. Van begin af aan werken bepaalde mensen mee om iedere show van Astrosoniq op poten te zetten. Onze crewleden zijn niet voor niets goede vrienden van de bandleden. We proberen zo vaak als mogelijk met de Roadburnvideoshow te spelen. Alleen is niet ieder podium geschikt voor zo'n benadering. Daar komt nog bij dat we niet de omvang hebben van onze inspiratiebronnen die toch wel, zeker in hun hoogtijdagen, tot de zogenaamde stadionacts gerekend mogen worden en dus gemakkelijker zo'n immense show konden neerzetten.”

Doe het zelf
Die realistische benadering kenschetst in de luwte het kunstzinnig en academisch verleden van Bidi, drummer en oprichter Marcel van de Vondervoort, gitarist en oprichter Ron van Herpen, zanger Fred van Bergen en bassist Erik de Vocht. Zij weten wat ze willen, maar weten nog beter wat ze vooral niét willen.

Is het dan direct extreem doordacht of abstracte moeilijkdoenerij? Nee, Astrosoniq heeft zich in een dusdanige positie gemanouvreerd dat zij nooit schaakmat zullen staan. Dat geldt niet alleen voor de manier waarop de band tourt, of voor de hilarische albumhoezen (uit de koker van zesde bandlid Willum Geerts, bekend van Human Alert), maar vooral voor de muzikale inhoud. Het is in de basis rock-’n-roll, al stapelen de tegenstrijdigheden zich op.

Astrosoniq staat te boek als stonerrockband, maar reeds sinds het prille begin in 1999 verwerken zij andere invloeden in hun geluid zoals seventiesfunk (Funkadelic), eighties metal (Metallica ten tijde van Master of Puppets, Kiss) en op nieuweling Speeder People zelfs americana, pop en jazz (het meest uitgesproken is een doomversie van Ornette Colemans ‘Lonely Woman‘).
Jazz kan zelfs als ‘cornerstone’ gezien worden, omdat Marcel onderlegd is in de muzikale materie (hij is naast producer ook freejazzdrummer) en Astrosoniq op het podium op een jazzachtige manier met elkaar communiceert.

“De Do-It-Yourselfattitude die Astrosoniq kenmerkt, is logisch, omdat we qua instelling en mentaliteit nogal eigengereide types zijn met een hoop bandervaring. We laten ons niet snel door anderen de les lezen. In die zin is het dus ook te verklaren dat Astrosoniq zich erg onafhankelijk opstelt. We laten ons niet in een bepaald hokje duwen, laat staan dat we aan bepaalde verwachtingen willen voldoen waarvan men vindt dat die bij onze muzieksoort horen.”

Geen typisch rockproduct
Toch werkt Astrosoniq met rocklabel Suburban, terwijl de Brabanders enkele jaren terug zelf SpaceJam Records oprichtten. Wat is de verstandhouding precies en kunnen we meerdere 'kleinere' releases verwachten op SpaceJam? “Ons eigen label is met name bedoeld voor het afwijkende materiaal of het uitbrengen van vinylreleases. Op dit moment zijn we ons bijvoorbeeld aan het beraden over een vinylsingle. Toch zullen we ook daarbij gebruik maken van Suburban als distribiteur, omdat je zo'n partij logistiek gezien nou eenmaal nodig hebt om een plaat in de winkels te krijgen. Bovendien geloven zij in onze band.”

Dat heeft volgens Bidi niet direct met ambitie te maken maar meer met de keerzijde van een groot en lucratief contract. “Het licenseren van je album in andere landen heeft natuurlijk het voordeel dat iedereen er bovenop gaat zitten, maar brengt ook een hoop administratieve rompslomp met zich mee. Daarnaast zijn er labels die ons wellicht zien zitten, maar dan allerhande eisen gaan stellen aan de songkeuze, artwork en, last but not least, de agenda van de band willen bepalen. Bij Suburban kunnen we onze gang gaan en weten ze dat we geen typisch rockproduct op de markt zullen brengen.”

Ambitie
Dat Astrosoniq deze week als voorprogramma van Stone Sour, Uli-Jon Roth (ex-Scorpions) en spacerockgrootmeesters Hawkwind speelt, is volgens Bidi te danken aan hard werken en volhouden. “Dat betekent constant goede platen afleveren, gedurfde liveshows neerzetten en vooral in jezelf blijven geloven.”

Astrosoniq heeft het ver geschopt voor zo'n anarchistisch bandje. Zijn er nog dromen? Kan het nog groter worden dan het is?
“We mogen inderdaad niet klagen voor een Brabants anarchistisch bandje. Door in het verleden supports te doen voor acts als Queen of the Stone Age, Monster Magnet, Fu Manchu en onlangs nog met Gorefest en met Hermano in Duitsland gaat het ons best voor de wind. Maar we zijn ambitieus en dromen verder. Een Europese tournee met Hermano, Clutch of Monster Magnet zou natuurlijk supergaaf zijn. Bovendien hebben we nog nooit met Ozzy Osbourne of liever nog Black Sabbath gespeeld. Dat is wel het summum, denk ik. Daarnaast hebben we de ambitie ooit nog met een klassiek orkest te spelen, waarbij zowel onze muziek als het beeldmateriaal in een totaal ander jasje gestoken gaat worden.”

» lees hier het tourdagboek

foto 2 en 3 uit het archief, door Jan Mulders

http://www.kindamuzik.net/interview/astrosoniq/astrosoniq-doordachte-daadkracht/14293/
Meer Astrosoniq op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/astrosoniq