• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Arch Enemy / Zyklon / Stampin' Ground

Een erg plezante schrikkelavond.
29 februari 2004, Effenaar, Eindhoven (NL)

Tekst: Maurice van der Heijden

Beeld: Stephan Mehrer

Publicatiedatum: 09 maart 2004

"Eindhoven make some fucking noise" ontsnapt er uit de schuurpapieren stembanden van Angela Gossow. Het publiek reageert met luid geschreeuw. Dat luid geschreeuw is zeker nog niet te horen als Stampin' Ground op de planken staat. De metal(core) is vanavond wat misplaatst. De band speelt gedreven maar de vonk wil maar niet overspringen.

De zanger probeert het nog het meest om de metalheads in beweging te brengen. Pogingen tot een circle pit en een wall of death (publiek moet aan de zijkanten van de zaal gaan staan en na een teken van de zanger raast iedereen naar het midden voor een veldslag - MH) slagen maar half. Bijkomend nadeel van deze pogingen is dat de vaart elke keer uit het optreden wordt gehaald. Dit is jammer want Stampin' Ground staat zeker niet slecht te musiceren. Het afsluitende 'Officer Down' is een echt beuknummer en moet furieus gespeeld worden. Zonde dat ook hier, mede door het gedrag van de zanger, de drive uit het nummer wordt gehaald. 'Houdoe en bedankt' schreeuwt een toeschouwer en eigenlijk heeft hij nog gelijk ook. Een gemiste kans voor Stampin' Ground.

Het estafettestokje wordt daarna overgenomen door Zyklon. Met oude Emperor-leden zijn de verwachtingen bij deze mij onbekende band hoog. Die worden niet ingelost met de mix van death- en blackmetal. Het is zeker niet slecht gedaan en de man die de stokjes hanteert verdient zeker een pluspunt maar een harde krijg ik niet van dit optreden.
Op papier is de beukfactor van deathmetal gecombineerd met het desolate en grimmige van blackmetal erg interessant maar live wil het maar niet boeien. Tel daar bij op dat het optreden te lang duurt en dit is dan ook meteen de reden dat uw recensent uit verveling in zijn neus is gaan peuteren.

Mijn vinger is inmiddels uit mijn neus wanneer Arch Enemy op het toneel verschijnt. Meteen heeft de band mijn aandacht. Dit ondanks de wat overheersende drumsound in het begin. Maar als de geluidsman dit ook in de gaten heeft, is dit optreden een waar feest. Een bloemlezing uit Anthems of Rebellion, Wages of Sin en oudere werk is wat de Effenaar op zijn bord krijgt.
En dat is een lekker gevarieerde portie. Strak spel gecombineerd met technisch gitaarspel aangevuld met de ruige strot van metalbabe Angela laat zien waarom Arch Enemy tegenwoordig de haute cuisine van de metal is. Wat de band erg goed snapt is hoe de vaart in het optreden gehouden moet worden. Dit is mede de reden dat het vijftal een klein uur lang de zaal volledig bij de ballen pakt.

Eén ding moet me wel van het hart, en dat is de opstelling van de boxen op het podium van de Effenaar. Die staan te ver naar het midden en moeten bij een band van het caliber Arch Enemy toch echt aan de buitenkanten van het podium staan. Zo kan tenminste iedereen in de zaal visueel genieten van het gitaar- en drumspel van de vier heren op de bühne. Vooral bij een nummer als 'Ravenous' is het prachtig om te zien hoe de gitaristen met de vingers over de gitaarhals gaan en hoe drummer Daniel zijn spel tentoonspreidt. Een minpunt dat de Effenaar zich mag aanrekenen. Maar ondanks deze kleine misser heeft het publiek op deze schrikkeldag toch een erg plezante avond met Arch Enemy.

http://www.kindamuzik.net/live/arch-enemy/arch-enemy-zyklon-stampin-ground/5351/
Meer Arch Enemy op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/arch-enemy