• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Arch Enemy / Trivium

Arch Enemy kwam, zag en overwon.
05 oktober 2005, Effenaar, Eindhoven (NL)

Tekst: Maurice van der Heijden

Beeld: Tim van Veen

Publicatiedatum: 09 oktober 2005

Kindamuzik had er zelfs al een aparte special van gemaakt, maar nu kan ik ook met eigen ogen de nieuwe Effenaar aanschouwen. Dat valt niet tegen zeg. Een groot gebouw is er uit de grond gestampt en als je eenmaal in de grote zaal bent, heb je achterin de zaal toch het gevoel dicht bij het podium te staan. Ook de entree naar de grote zaal is vreemd, een trapje op en ineens sta je er.

Kinderziektes blijken er nog wel te zijn: er zit maar één persoon aan de kassa en van de vier toegangsdeuren is er maar eentje geopend. Dit zorgt voor een redelijke rij die er overigens ook staat bij de jassen. Vreemd eigenlijk want het is niet uitverkocht getuige de verkleining van de grote zaal. Goed, genoeg over de nieuwe Effenaar, want we zijn hier voor een lekker potje metal.

Trivium uit Florida opent enthousiast, maar kan toch niet verhullen dat het maar een matige band is. De drummer komt niet verder als het basiswerk en de wisselwerking tussen de zang, melodieus zingen, dan weer schreeuwen, verloopt ook niet geheel vlekkeloos. Na elk nummer wordt de vaart uit het concert gehaald door de hippe praat van zanger/bassist Matt. Dan wil hij weer dat we headbangen en even daarna moet er gesprongen of in een rondje gerend worden. De mix van thrash en melodieuze metal is eigenlijk helemaal niet verkeerd, maar uit de kneiter gaan we nooit. Dat lukt wel bijna op de twee laatste hardere nummers van de set die beduidend beter te pruimen zijn.

Voor de toer bereikt ons het bericht dat Christopher Amott zijn gitaar in de wilgen heeft gehangen, omdat meneer liever wil studeren. Als ik hem was, zou ik me toch maar eens achter de oren krabben en overwegen om terug te komen. Wat hier vanavond tekeer gaat, is goud waard. Zelfs met invalgitarist heerst Arch Enemy op alle vlakken.

Virtuoos gitaarspel wordt afgewisseld met lekkere headbang riffs of midtempo groovende gebeuk. De strot van metalchick Angela Gossow lijkt per tour bruter over te komen. Waar veel zangers monotoon grunten, weet zij door het leggen van allerlei accenten in haar stem voor de volle zeventig minuten te boeien. Natuurlijk horen we veel werk van nieuweling Doomsday Machine, maar gelukkig worden de vorige twee albums Wages of Sin en Anthems of Rebellion niet vergeten. Dat zorgt voor een uitgekiende set, die zelfs voor diegene die maar een enkel album in de kast heeft staan voorbij vliegt.

Het is dan ook de kracht van dit vijftal om herkenbare en pakkende nummers te schrijven zonder te vergeten om op het juiste moment te beuken, dan wel met technisch gepiel voor de dag te komen. Gezegend met een goed geluid kan de band zich zelfs het niet synchroon lopen tussen drums en gitaren in één van de toegiften veroorloven. De niet te lange drums en gitaarsoli vormen perfecte breekpunten in de set.
Zangeres Angela heeft maar weinig woorden nodig tijdens de set en laat haar schuurpapieren keeltje liever gelden, waardoor de set vordert als een intercity. Voilá, zie hier de ingrediënten hoe een perfecte metalshow moet verlopen. Arch Enemy kwam, zag en overwon.

http://www.kindamuzik.net/live/arch-enemy/arch-enemy-trivium/10746/
Meer Arch Enemy op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/arch-enemy