• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Anti-Flag / The Homeless Gospel Choir / Trophy Eyes / Red City Radio

Ovationele instemming voor Anti-Flag.
27 oktober 2015, De Melkweg, Amsterdam

Tekst: Jaks Schuit

Publicatiedatum: 31 oktober 2015

Het is rond zeven uur al gezellig druk in De Melkweg. Op de merchandisingtafel worden de spullen van de optredende artiesten gesorteerd. Bij openingsact The Homeless Gospel Choir ligt er afgezien van twee albums de novelle Remembering Everything. Zanger en enig koorlid Derek Zanetti musiceert en schrijft bevlogen over de misstanden in de wereld en de geneeskrachtige werking van punkrock. Op het podium is de Amerikaan een ontwapenend eerlijke artiest. De intro's van de protestliedjes zijn humoristisch, relevant en het beluisteren waard. De muzikant verpakt zijn boodschap in gitaarakkoorden en woorden met een glimlach. Hoogtepunt van zijn optreden is het moment dat hij een nummer afbreekt, omdat er in de zaal iemand uit de maat meeklapt. Hij bedankt voor het enthousiasme en ook voor de medewerking.

Trophy Eyes komt vijf minuten na The Homeless Gospel Choir op. Tired Hearts is de titel van het nieuwe album van de punkrockers uit Australië. Zanger John Floreani nodigt de aanwezigen uit het podium te beklimmen: "This is your stage." Een half uur en vier stagedivers later beëindigt de groep een blamerend optreden. Na elk nummer is er een irritant lange pauze en wordt het publiek schreeuwend gevraagd of het goed gaat. Het duurt vaak langer dan een halve minuut voor een van de groepsleden besluit een volgende song in te zetten. Trophy Eyes verveelt en irriteert.

De buikige zanger Garrett Dale van Red City Radio is door zijn omvang een wat vreemde verschijning binnen de punkgemeenschap. Ook hij vraagt het publiek na elk nummer of het goed gaat. Pas halverwege het optreden lijkt hij een antwoord te horen. De vier Amerikanen hebben onlangs het album Red City Radio uitgebracht. In De Melkweg verzorgen ze een heel aardig optreden. De pompende punkrock verdrijft de verveling en zet bij momenten de zaal in vuur en vlam.

Al meer dan twee decennia vecht het viertal muzikanten van Anti-Flag [foto] tegen onrecht in de wereld. Politieke boodschappen worden verpakt in woorden en muziek. Het in mei 2015 verschenen American Spring is daarvan het vijftien nummers tellende bewijs. In De Melkweg gaan vanaf opener 'Turncoat' de vuisten van de bezoekers de lucht in. Gitarist Chris Head en drummer Pat Thetic zijn de drijvende krachten op het podium. Head zorgt voor de voortgang, hij opent bijna elk nummer en bepaalt het tempo. Thetic zit gebeiteld achter zijn drumkit. Hij kijkt omhoog, grimast en lijkt met moeite het hoge tempo te kunnen bijhouden. Het is schijn, want hij ramt de songs venijnig aan elkaar waarbij hij de drie gitaristen perfect ondersteunt. Langzaam verandert zijn grimas in een grote glimlach.

Bij Anti-Flag vertelt elk nummer een verhaal, ook vanavond. Zanger en gitarist Justin Sane kaart het vluchtelingenprobleem in Europa aan. Hij hoopt op een snelle oplossing en complimenteert de punkgemeenschap om de waardevolle inzet bij de dagelijkse gang van zaken. Voor de laatste toegift stapt Thetic achter zijn kit vandaan. Hij vraagt ruimte vóór het podium. Trommels en bekkens verhuizen met hulp van een aantal bezoekers naar de vloer. 'Drink Drank Punk' wordt gespeeld met Thetic tussen het publiek. Bassist Chris #2 staat op een deel van het drumstel en schreeuwt de longen uit zijn lijf. Het is een prachtige afsluiter van een concert waarbij Anti-Flag bewijst tussen de fans te staan. Op de vraag van #2 of de 'motherfuckers' in de zaal genoten hebben, is er ovationele instemming van alle aanwezigen.

Foto van viviannguyen (CC BY-SA 2.0) uit mei 2013

http://www.kindamuzik.net/live/anti-flag/anti-flag-the-homeless-gospel-choir-trophy-eyes-red-city-radio/26307/
Meer Anti-Flag op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/anti-flag