Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Voor de zesde keer organiseert kunstencentrum België samen met het Britse FatCat Records een festival waarbij bands van het label een dag lang hun ding mogen doen op een unieke locatie. Negen hippe en erg verscheiden muzikale acts treden aan in de ruimtes van een voormalig fabriekspand, gebouwd in de jaren 1920. Naast de geplande concerten is er plaats voor samenwerkingen tussen de muzikanten en verrassingsoptredens.
Starving Weirdos [foto links], een viertal uit Californië, heeft de eer te openen voor het handvol mensen dat alvast is opgedaagd voor de klok twee uur slaat. De afwezigen hebben ongelijk. De muziek van Starving Weirdos klinkt erg natuurlijk, spannend en meeslepend. Belletjes, fluitjes en vooraf opgenomen geluiden, samen met gewone instrumenten als gitaar, viool en saxofoon, zorgen voor een intens resultaat. Zelf noemen ze hun muziek wild en wanhopig, gewoon mooi is eveneens gepast.
Enkele uren later is er alvast meer volk voor de Amerikaanse singer-songwriter David Karsten Daniels, die af en toe bijgestaan wordt op drum door Alessio Di Turi, een veelbelovend Limburgs muzikant. Daniels speelt elektrische gitaar, soms aangevuld met een van tevoren opgenomen ritmesectie. Zijn nummers zijn niet slecht, maar wel vaak te gewoon, op het saaie af. Enkel 'American Pastime' en 'Martha Ann' weten te beklijven.
Aan het concert van Our Brother the Native [foto rechts] is een mooi verhaal verbonden. Hun eerste nummers ontstaan via het uitwisselen van mp3's via e-mail. Het FatCat festival in 2006 brengt Chaz Knapp uit Los Angeles en Josh Bertram en John Michael Foss uit Detroit voor het eerst samen, in Hasselt of all places. Ondertussen is het trio herleid tot het duo Knapp-Bertram, vandaag weliswaar bijgestaan door een violist en drummer Di Turi.
De muziek van Our Brother the Native klinkt dromerig, is melodieus en prachtig opgebouwd: een zweverige onderlaag met daarboven stemmen, gitaren en een spannend ritme van de drum. Hoewel hier en daar echo's te horen zijn van Sigur Rós en Animal Collective, is het geluid van deze jonge snaken toch vooral erg fris en speciaal. Fijn concert.
De melodieuze, traditionele gitaarpop van Frightened Rabbit [foto links] lijkt niet echt op zijn plaats op het festival, maar ook deze Schotse band zit in de stal van FatCat Records. Over de inzet geen slecht woord, vooral de zanger-gitarist is bijzonder gedreven, maar de nummers zijn te braaf en klinken te gewoon om lang te boeien. De volumineuze noise van Matthew Bowers Sunroof! biedt tegengif: een lang uitgesponnen, sterk opgebouwde gitaarjam met weinig variate die toch voortdurend verandert. Enerverend en intrigerend tegelijk.
Singer-songwriter Tom Brosseau [foto rechts] was eerder op de dag al aan het werk, al wandelend en zingend met zijn gitaar door het oude pand. Nu staat hij gewoon op het podium voor een conventioneel concert. Iets té conventioneel misschien. Ook zijn klassieke folknummers blijven niet boeien, hoewel Brosseau een zeer getalenteerd gitarist is. Het wordt even spannend wanneer hij een nummer a capella brengt vanop een hoge balustrade. Onheilspellend - wat zijn teksten over ter dood veroordeelden en moordenaars doen vermoeden - wordt het nooit.
Animal Collective [foto boven] is ondertussen geen onbekende meer op de Europese concert- en festivalpodia. Hun Europees debuut maakten ze in 2003, op het FatCat festival, jawel. Vandaag zijn ze de exclusieve afsluiter van het festival.
De groep is bijzonder goed op dreef. Vanaf de eerste noten wordt het duidelijk dat ze weer eens tekenen voor een schitterend concert. Opgehangen aan enkele nummers, voornamelijk afkomstig uit de albums Sung Tongs en Strawberry Jam, jagen ze in zo'n twee uur tijd bijna hun halve oeuvre erdoor in enkele fantastische medleys. Animal Collective klinkt opzwepend, warm en vrolijk. Het is ook een heel vocaal concert, waarbij de zang van Avey Tare hoge toppen scheert.
De sfeer en de opzet van het FatCat festival editie 2008 is zeer fijn, maar de diversiteit van de acts is soms te groot en de kwaliteit te verscheiden om van een echt geslaagd festival te spreken. Het opgedraaide, uitzinnige concert van Animal Collective maakt echter veel, zo niet alles goed.
http://www.kindamuzik.net/live/animal-collective/animal-collective/17511/
Meer Animal Collective op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/animal-collective
Deel dit artikel: