Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Onverstaanbare elfjeszang die aan Sigur Rós doet denken, bosgeluiden en een arsenaal aan vreemde instrumenten kenmerken het geluid van de Finse zangeres Islaja. Ze mag de Oude Zaal van de Melkweg voorbereiden op de eigenzinnige freakfolk van Animal Collective en wordt hiervoor live bijgestaan door een bassist.
Het duo produceert experimentele en zweverige muziek die een passend voorprogramma voor het excentrieke gezelschap vormt. Islaja samplet er lustig op los, haar bezwerende zang is overtuigend en als de bassist op de voorgrond treedt met een stevig beukende, hypnotiserende baslijn weten ze de zaal tot een heuse climax te stuwen.
Aan Animal Collective de taak om dit te evenaren. De heren hebben hiertoe twee picknicktafels vol apparatuur op het podium, dat geflankeerd wordt door twee dansende skeletten in vrolijke jurkjes, geïnstalleerd. Traditionele instrumenten als gitaar en drums komen er vanavond slechts zijdelings aan te pas.
Ondanks hun uitgesproken non-conformistische attitude en de melodieën die zo nu en dan inderdaad aan Devendra Banhart doen denken, is met het labeltje freakfolk niet alles gezegd. Animal Collective neemt het publiek mee op een psychedelische trip die gedomineerd wordt door electronica en waarin vaak nauwelijks afzonderlijke liedjes te onderscheiden zijn.
Het klinkt allemaal niet al te toegankelijk, maar dat verwacht ook niemand van deze band. Een nummer als 'Peacebone' brengt de zaal toch behoorlijk in beweging, terwijl zanger Avey Tare afwisselend zoetgevooisde melodieën zingt en schreeuwt als een bezetene. Ondertussen laten drummer Panda Bear -die overigens meer tijd achter zijn mengpaneel dan achter de drums doorbrengt- en Geologist een salvo van vreemde geluiden, loopjes en beats op hem en het publiek los.
Daarna lukt het de band echter niet altijd om de aandacht vast te houden. In een weidse oceaan van geluid en zware drones verliest Animal Collective zich soms in weinig afwisselende en ongeïnspireerde soundscapes.
Tegen het einde komt de spanning er echter weer in als werkelijk alle remmen los gaan bij het drietal. Panda Bear leeft zich uit op de drums, Avey Tare schreeuwt en krijst, drumt een handje mee en lijkt alles dat maar in hem opkomt eruit te spuwen in een crescendo dat leidt tot een climax van één grote geluidschaos.
Ook in de toegift is met nummers als 'For Reverend Green' het niveau weer als vanouds en zo wordt een origineel optreden in stijl afgesloten.
Foto uit het KindaMuzik archief, door Tim Broddin.
http://www.kindamuzik.net/live/animal-collective/animal-collective-islaja/16152/
Meer Animal Collective op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/animal-collective
Deel dit artikel: